ସ୍ଵପ୍ନମାନଙ୍କ ପଟୁଆର

ଆଖିରେ ନିଦ ନାହିଁ 

ରାତି ହୋଇଛି ଜବରଦସ୍ତ ସାଥୀ

ତାର ଅଝଟପଣର ଜିଦ୍

ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ କରି ରଖେ ଉଜାଗର

ଆଶାର ଚକମକି ଝଲ୍ସା ଆଲୁଅରେ

ସ୍ବପ୍ନମାନଙ୍କର ପଟୁଆର

ସଭିଏଁ ରଙ୍ଗାରଙ୍ଗ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ

ମଜଗୁଲ୍ ଏକଦମ୍ ବିଭୋର

ଛନ୍ଦରେ ଛନ୍ଦି ପକାନ୍ତି ଭାବନାକୁ

ମିଳେନା ଜମାରୁ ନିସ୍ତାର

ତାଳର ତାଳିରେ କରନ୍ତି ଉତଫୁଲ୍ଲିତ

ଲୟରେ ବିଲୟ ହୁଏ ଧ୍ୟାନ

ଯେ ଯାହାର କରନ୍ତି କାୟା ବିସ୍ତାର

ବୁଝିବା ଅବସ୍ଥାରେ ନାହାଁନ୍ତି କେହି

ସବୁ ଜରୁରୀ ବୋଲି କରନ୍ତି ଚିତ୍କାର

କାହା ଲକ୍ଷ୍ୟର ପକ୍ଷ ନେଲେ

ସମର୍ଥନକୁ କରନ୍ତି ସବୁ ଅସ୍ଵୀକାର

ନୀସ୍ତବ୍ଧତାକୁ କରି ଅନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟକାଳ ପାଇଁ

ନିଜ ମନଠାରୁ ନିରୁଦ୍ଦିଷ୍ଟ

କୋଳାହଳରେ ଫଟାଇ ପକାନ୍ତି 

ଅନ୍ତରର ଭିତର ବାହାର

ଫଗୁଣ ସାଜସଜ୍ଜାରେ ମତୁଆଲା ମଳୟ

ଚହଳରେ ଚହଲି ଯାଏ ନଜର

ସମୟର ରଖୁନାହିଁ କେହି ଖବର

ଏ ନୃତ୍ୟରତ ପଟୁଆର

ଛକରେ ଛକି ଯାଉଛି ଥକି

ଦୋଛକିରୁ କରି ପାରୁନି ବାଟ ବାହାର

ଉତଶୃଙ୍ଖଳ ବିଶୃଙ୍ଖଳ ହୁଅନ୍ତି ସବୁ

ବିପ୍ଳବର ଘୁର୍ଣ୍ଣିଝଡ଼ ବାନ୍ଧି ଦାନା

ଆସିଲେ ମାଡ଼ି କିଏ ବା କରୁଛି ମନା

ଏ ସ୍ବପ୍ନମାନଙ୍କର ପଟୁଆର

ନେତୃତ୍ଵ ବିହୀନ ଏକ ଆବେଗତାର

ଲଗାଇ ଲଗାମ୍ ଦେଲେ ତାଙ୍କୁ ଆରାମ୍

ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ହୋଇ କରିବେ ସଲାମ୍

ସଭିଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ହେବ ସାକାର।