ସଂପର୍କ

       ସେ ତ ଅଭୁଲା ଦିନର,

କେବେ କରିଦିଏ କାହାକୁ ଅପଣାର,

କେବେ ହୋଇଯାଏ କିଏ ସାତ ପର

ପୁଣି ପକାଏ ମନେ ସେ ସ୍ମୃତି ମଧୁର, 

      କେବେ ଭରିଦିଏ ଜୀବନେ 

              ବିଷ ଆଧାର

          ସେ ତ ଅନେକ,

କାହାକୁ ହସାଏ କାହାକୁ କନ୍ଦାଏ, 

           ଖୁସି ରେ ନିଜର, 

ଦୁଃଖରେ ସେ ନୁହେଁ କାହାର

       କେତେ ସେ ଅଗଭୀର, 

        କେତେ ସେ ଅମାପ 

ସେତୁ ରେ ସେ ଗଢା ବିଶ୍ଵାସ, 

   ରଖେ ସେ ସୁଦୃଢ ସୁନ୍ଦର

         ସେ ତ ସୀମାହୀନ, 

ଆସେ  ନୌକା ର କାତ ଟିଏ ସାଜି

     ଜଗାଏ ସେ ଆଶାର କିରଣ , 

ପୁଣି ରଙ୍ଗ ହୀନ ତୂଳୀ ସାଜି 

     ଭରେ ଦୁଃଖର କରୁଣ

  ସେ ତ ଅଭୁଲା ଦିନର, 

            ସେ ତ ସ୍ମୃତି ମଧୁର, 

ସେ ତ ପୂଜ୍ୟ ଆଉ ସୁନ୍ଦର, 

             ସେ ତ ଖୁସିର ଭଣ୍ଡାର