ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ମୋତେ ନିଅ କାଳିଆ

କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରେ କି ମୋହେ ବନ୍ଧା ଅଛି

ଜାଣି ପାରୁ ନାହିଁ କଳା ଗୋସେଇଁ

ଉତ୍ତର କୁହ ହେ ନୀଳାଚଳ ନାଥ

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ମୋତେ ନିଅ ହେ ଟାଣି ।

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ମୋତେ ନିଅ ହେ କାଳିଆ

ମାୟାର ପୁଟୁଳୀ ଖୋଲ ଆଖିରୁ

ତୁମରି ଦାନର ଜୀବନ ଭାସୁଛି

ଉଦ୍ଧାର କର ହେ ଏଇ ସଂସାରୁ । 

ଭବେ ଭାବ କରି ସଂସାର ଜାଲରେ

ଛନ୍ଦି ହେଉ ଅଛି ହେ ଛଟପଟ

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ମୋତେ ନିଅ ଜଗଦୀଶ

ଭାଙ୍ଗିଦିଅ ମୋର ମୋହ କବାଟ । 

ଭାବୁଛି ଖାଲି ମୁଁ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର କଥା

ସପନେ ବି ଦେଖେ ସିଂହ ଦୁଆର

ତୁମ ଦେଖା ପାଇଁ ନିଉନ ହେଉଛି

ନିଅ ହେ କାଳିଆ ଶିରୀମନ୍ଦିର ।

ବଡ ଦେଉଳରେ କେବେ ଦେଖି ଥିଲି

ଦିନ ବାର କାହିଁ ମନେ ବା ଅଛି

ସେଠି ବସିବାର ବିଭୋରତା ମୋତେ

ଯିବା ପାଇଁ ଅସ୍ତ ବ୍ୟସ୍ତ କରୁଛି ।

ସ୍ମରଣ କାଳରେ ଚକା ଆଖି ଦିଶେ

ହେଲେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର କଥା ଅଲଗା

ବାଇଶି ପାହାଚେ ପାଦ ଥାପିବାକୁ

ନେଇ ଯାଅ ମୋତେ ଘନ କାଳିଆ ।

କିଛି ମାଗି ବିନି ବ୍ୟସ୍ତ କରିବିନି

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ମୋତେ ନିଅ କାଳିଆ

ରତ୍ନ ସିଂହାସନେ ବସିବା ଦେଖିବି

ମୋତେ ନେଇ ଯାଅ ଭାବ ଭୋଳିଆ ।

ଗରୁଡ଼ ପଛରେ ଠିଆ ହୋଇ ଥିବି

ଦେଖୁ ଥିବି ମୁହିଁ ଚତୁର୍ଦ୍ଧାମୂର୍ତ୍ତି

ଆଖିର ଲୁହରେ ଯାଚନା ଧୋଇବି

ଭୁଲି ଯିବି ସବୁ କାମନା ପୂର୍ତ୍ତି ।

ମନ୍ଦିରେ ଯିବାକୁ ମନ ଛଟ ପଟ

ଗୋଡ଼ରେ ବନ୍ଧା ମୋ ମୋହ ଶିକୁଳି

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ମୋତେ ନିଅ ହେ କାଳିଆ

ଇଚ୍ଛା ମୋର କିବା ପାରୁନ କଳି ।

ଭୁଲି ନାହିଁ କେବେ ତୁମକୁ ପ୍ରଭୁ ହେ

ଭୁଲି ପାରିବିନି ଏଇ ଜୀବନେ

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ଯିବା ଇଚ୍ଛା ପୂର୍ଣ୍ଣ କର

ଅଳି କରୁଛି ମୁଁ ତୁମ ଚରଣେ ।

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ମୋତେ ନିଅ ଜଗନ୍ନାଥ

ଆନନ୍ଦ ବଜାରେ ବୁଲିବା ଆଶ

ଅବଡା ଅନ୍ନକୁ ପଇସା ନ ଥିଲେ

ଟଙ୍କ ତୋରାଣୀରେ ମେଣ୍ଟିବ ଶୋଷ ।

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ମୋତେ ନିଅ ହେ କାଳିଆ

ବେଢ଼ା ପରିକ୍ରମା କରି ମଜ୍ଜିବି

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ତୁମ ଚକାଡୋଳା ଦେଖି

ମୋହ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବି ।

ଯାହା ବି ଦେଇଛ ତାହା ତ ଯଥେଷ୍ଟ

ମାଗିବା ପାଇଁ କି ଯିବି ମୁଁ ନାହିଁ

ତୁମରି ମନ୍ଦିର ଶିଳାକୁ ଆଉଜି

ହଜି ଯିବି ଆହେ କଳା ଗୋସାଇଁ ।

ହୋଇ ନିଉଛାଳି କରୁଅଛି ଅଳି

ଥରୁଟିଏ ମୋତେ ମନ୍ଦିରେ ନିଅ

ସ୍ଵର୍ଗ ଦ୍ଵାର ଯିବା ଆଗରୁ ହେ ନାଥ

ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରେ ଥରେ ଦର୍ଶନ ଦିଅ ।