ଶାଗୁଆ କ୍ଷେତ

କିଏ ସତେ ବିଛେଇ ଦେଇଛି

ଶାଗୁଆ ଶାଢ଼ୀଟେ ମୋ ଗାଁ

ଚାରି ପାଖେ ,

ଧରଣୀର ଏ ସୁନ୍ଦର ବେଶକୁ

ମେଘ ଭାସି ଭାସି 

ଆକାଶେ ଦେଖେ ।

ପଲ୍ଲୀ ନବବଧୂ ଲଜ୍ଜ୍ୟାରୁଢ଼ ହୋଇ 

ଓଢଣାକୁ ଦିଏ ଟାଣି ,

କାଖରେ କଳସୀ ଧରି

ଗଡିଆ ତଇଲା ଆଖୁରସ ଝରୁ 

ଆଣୁଥାଏ ଯେବେ ପାଣି ।

ଅଲାଜୁକ ସାଜେ ସିକ୍ତ ପବନ

ଦୋଳି ଖେଳେ ଆସି 

ସବୁଜିମା କ୍ଷେତେ ,

ବିଲ ଧାରେ ଧାରେ ଠିଆ ହୋଇଛନ୍ତି

ଶାଳୁଆ, ମହୁଲ

ଧୁସୁରିଆ ପଥେ ପଥେ ।