ରହସ୍ୟ

ତୁମ ପାଦେ ଏ ହୃଦୟ ଅର୍ପଣ ମୁଁ କରୁଛି

ତୁମେ ହିଁ ତ ଏକା ସତ୍ୟ ଏ କଥାଟି ଜାଣିଛି

କେତେ ଭିଡ ଏ ସଂସାରେ ଏକା ମୋତେ ଲାଗୁଛି

ଆଲୁଅ ରୋଷଣୀ ଏଠି ଅନ୍ଧାରେ ମୁଁ ରହିଛି ।

ପାଇବାର ଇଚ୍ଛା ମୋତେ କବଳିତ କରିଛି

ନପାଇବା ଦୁଃଖ ଏଠି ତିଳେ ତିଳେ ଜାଳୁଛି

ମୁଁ ହସିଲେ ଏ ଦୁନିଆଁ ମୋ ସଂଗେ ହସୁଛି

ମୁଁ କାନ୍ଦିଲେ ଏକା ଏକା ଲୁହ କୋହ ପିଉଛି ।

ମୋ ସଂସାର ଘର ପିଲା ହୁରି ନିତି ଛାଡ଼ୁଛି

ମାୟା ମୋହ ଜଞ୍ଜିରେ ବାନ୍ଧି ଛନ୍ଦି ହେଉଛି

ସମ୍ପର୍କର ମିଛ ମିଠା ପଛରେ ମୁଁ ଧାଉଁଛି

ଦିବ୍ୟ ଚେତନାକୁ ଭୁଲି ବାଇଆ ହେଉଛି ।

ବାୟୁ ଗତି କଲେ ନାଁ ପବନ ଟି ହେଉଛି

ପବନ ଜୋର୍ ହେଲେ ବତାସ ଟି ଆସୁଛି

ସେଇ ପବନ ଟିକକ ଏତେ ଖେଳ କରୁଛି

ଶରୀରରୁ ଗଲେ ଚାଲି ଶବ କରି ଦେଉଛି ।

ଅଦ୍ଭୁତ ଏ ଜୀବନ ପୁଣି ବିଚିତ୍ର ବି ଲାଗୁଛି

କେଉଁଠୁ ଆସି ପୁଣି ସେ କୁଆଡେ ଯାଉଛି

କାହା ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ ଜନ୍ମ ମୃତ୍ୟୁ ଖେଳ ଚାଲୁଛି

ଏ ରହସ୍ୟ କହ କିଏ ସତରେ ବା ଜାଣିଛି ।