ପ୍ରେମର ମହକ

ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମର  ମଧୁର ପୁଲକ

ଆଜି ବି ସାଇତା ହୃଦ ଭିତରେ

ପାଗଳୀ ଝିଅ ମୁଁ ପ୍ରେମର ମହକ

ଆଘ୍ରାଣ କରିଲି ବନ୍ଧୁ ପଣରେ ।

ଗୋଟିଏ ଶ୍ରେଣୀରେ କିଛି ଦୂରତାରେ

ଥିଲା ଦୁହିଁଙ୍କର ବସିବା ସ୍ଥାନ

ତାକୁ ନ ଦେଖିଲେ ଦିନଟେ କାହିଁକି

ଦୁଃଖୀ ହେଉଥିଲା ମୋହରି ମନ ।

ଖାତା ବହି ସାଥେ କଲମଟି କେବେ

ଦିଆ ନିଆ ଭାବ ଥିଲା ନିଆରା

ସତେ କି ଯେମିତି ତା' ବିନା ଶ୍ରେଣୀରେ

ପାଠପଢ଼ା ମୋର ଥିଲା ଅଧୁରା ।

ଗୁରୁଜୀଙ୍କ ଗାଳି ଶୁଣିଲେ ପଦିଏ

ଆସି ଯାଉଥିଲା ଆଖିରେ ଲୁହ

ପାଖକୁ ସେ ଆସି ଦୁଇ ହାତ ଧରି

କହୁଥିଲା ଟିକେ ଖୁସି ତ ହୁଅ ।

ସାଙ୍ଗସାଥୀମାନେ ଭାରି ବଦମାସ୍

ଟୁପୁରୁ ଟାପୁରୁ ଭାରି ଈର୍ଷାରେ

ଯୋଡି ଦେଉଥିଲେ ଦୁହିଁଙ୍କର ନାମ

ଖୁସି ହେଉଥିଲି ମନ ଭିତରେ ।

ପୂଜା ଉତ୍ସବର ଶୁଭ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ

ଚକୋଲେଟ ଦେଉଥିଲା ଖୁସିରେ

କାହାକୁ ନ ଦେଇ ଖାଇଦେ ଲୁଚେଇ

କହୁଥିଲା ମୋତେ ସେ ଧୀରେ ଧୀରେ ।

ପରୀକ୍ଷା ସମୟ ଶେଷ ଦିବସରେ

ବୁଝିପାରିଥିଲି ତା'ର ପ୍ରେମକୁ

ହୃଦୟେ ସାଇତା ମିଠା ଅନୁଭବ

ଅକୁହା ଆବେଗ ପ୍ରୀତି ଭାଷାକୁ ।

ଆଖିକୋଣେ ଭରା ପ୍ରଥମ ପ୍ରେମର

କଥାଲେଖିଦେଇ ନିଜ ହାତରେ

ଭଲ ପାଏ ବୋଲି କହିଥିଲା ଯେବେ

ନାଚିଥିଲି କ୍ଷଣେ ମୁଁ ନୀରବରେ ।

ଅମଳିନ ସେଇ ପ୍ରୀତିର ଫୁଆର

ଘରଟିଏ ତୋଳି ଛାତି ଭିତରେ

ମଧୁର ସୁବାସ  ଭରିଦେଇଅଛି

ଆଜିଯାଏଁ ମୋର ଚାରିପାଖରେ ।