ପ୍ରେମ

କିଏ କହେ ପ୍ରେମ ରୂପହୀନ ପୁଣି 

କିଏ କହେ ପ୍ରେମ ମିଥ୍ୟା 

   ଯିଏ ଥରେ ପ୍ରେମ କରେ ସିଏ ଜାଣେ

   ପ୍ରେମର ଅଭୁଲା ବାର୍ତ୍ତା ।

ପ୍ରେମ ଦେଖେ ନାହିଁ ଜାତିଭେଦ ଆଉ 

ପ୍ରେମ ଦେଖେ ନାହିଁ ବର୍ଣ୍ଣ 

    ଦୁଇଟି ହୃଦୟ ଏକାଠି ହେବାରେ

    ସହାୟ ଯେ ହୁଏ ମନ ।

ପ୍ରେମ ପାଇଁ ଯିଏ ଉତ୍ସର୍ଗେ ଜୀବନ 

ସେ ପ୍ରେମୀଟି ଅଟେ ଧନ୍ୟ 

    ପ୍ରେମରେ ପଡିଲେ ପ୍ରେମୀର ଆଖିରେ

    ସଂସାରଟା ଲାଗେ ଶୂନ୍ୟ ।

କାହା ପ୍ରେମ ହୁଏ ସଫଳ ପୁଣି 

କାହା ପ୍ରେମ ରହେ ଅଧା 

    ଯେମିତି ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରେମର ପ୍ରତୀକ

    ଅଟନ୍ତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ-ରାଧା ।

ଏବେକାର ପ୍ରେମ ନୁହଁଇ ପବିତ୍ର

କେବଳ ଯେ ତାହା ଆସକ୍ତି 

    ଏ ପ୍ରେମରେ ଯିଏ ଥରେ ଧୋକା ଖାଏ

    ସେ ଭାବେ ପ୍ରେମ ଯେ ଶାସ୍ତି ।

ଦ୍ୱାପର ଯୁଗର ସେ ପ୍ରେମୀ ଯୁଗଳ

ଯାଇଅଛନ୍ତି ସୂଚାଇ 

    ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରେମ ଅତୁଟ ବନ୍ଧନ

    ପ୍ରେମ ସରି କେହି ନାହିଁ ।