ପ୍ରଭାତୀ ତାରା

ପାହିଲା ଅନ୍ଧାର ରଜନୀ ଉଷା 

     ହୋଇଲା ପରା l

ପ୍ରାଚୀ ନଭେ ଦେଖ ଉଦ୍ଭାସେ

   ଏକ ବିଚିତ୍ର ତାରା l

ଝଟ ଝଟ ଝଟ ଝଟକେ ଯଥା

      ଝଟକ ମଣି l

ମଥାମଣି କିବା ସିନ୍ଥିରେ ଶୋଭା 

      ଉଷା ରମଣୀ l

କରଟ, କୁମ୍ଭାଟ ରାବନ୍ତି ଡାକି

     ବୁଲେ ଡାମରା l

ଦପ ଦପ ଜଳେ ନାମ ଟି ତାର

     ପ୍ରଭାତୀ ତାରା l

ରାଧେକୃଷ୍ଣ ରାମ ଗୋବିନ୍ଦ ଡାକେ

      ଆଶ୍ରମ ଶାରୀ l

ଉଠ ବଇଦେହୀ ଉଠଗୋ ତପନ 

      କୁଳ ନାରୀ l

ଉଇଁ ଆସିଲେଣି ଅରୁଣ ବୁଣି

      ତରୁଣ ଆଭା l

ଉଠ ରାମ ହୃଦ ଯୋଛନା ଉଠ

     ତମସା ଯିବା l

ଭକ୍ତ ବିଭୀଷଣ ଉଚ୍ଚାରେ ରାମ

     ନାମ ଲଙ୍କାରେ l

ଜନ୍ମଦେଲ କିମ୍ପା ପ୍ରଭୂ ହେ ହୀନ

    ଦୈତ୍ୟ କୁଳରେ l

ମଣିମା ମଣିମା ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରେ ଦେଲେ

      ଖୁଣ୍ଟିଆ ଡାକ l

ଉଠ, ମହାବାହୁ ! ଉଠ ହେ !

  ନୀଳାଚଳ ନାୟକ l

କ୍ରମେ ଲୁଚୁଛନ୍ତି ଆକାଶେ ତାରା

    ଗୋଟିକି ଗୋଟି l

ପୂରୁବ ଆକାଶ ନିର୍ମଳ ଦିଶେ

     ସିନ୍ଦୁରା ଫାଟି l

ଉଷା ଯିବ କ୍ଷଣେ ଆସିବ ଏବେ

      ଶୁଭ ପ୍ରଭାତ l

ଧନ୍ୟ ଧନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ ହେ ତୁମ୍ଭ 

      ଲୀଳା ବିଚିତ୍ର l