ନୀଡ଼ ଖୁଜୁଛି ଅନନ୍ୟା



ଗତି ପଥପରେ  କଣ୍ଟିଳ ଆବରେ 

   ଏକାକୀ ଚାଲୁଛି କେହି 

ଯାଅରେ ଯାଅରେ   ବୁଝିକି ଆସରେ 

    ଅନନ୍ୟା କି ଅଟେ ସେହି....

କେତେବେଳେ ସିଏ  କେତେ କାନ୍ଦୁଥାଏ 

   ଚାଲୁ ଥାଏ ଥରି ଥରି 

କାହିଁ ଡରୁଥାଏ   କିଏ ଆସିଯାଏ 

   ଗତି ରୋଧ ତାର କରି..... 

ଭୃଣ ଟିଏ ଯେବେ ହୋଇଥିଲା ତେବେ 

    ଗର୍ଭରେ ସେ ଡରୁଥିଲା 

ଭାବୁଥିଲା ସିଏ   ଅନ୍ଧାର ଭିତରେ 

   କଣ କେ କରିବ ଭଲା..... 

ଯେବେ ସେ ଫୁଟେରେ    ବାସନା ଛୁଟେରେ 

   ଚଉଦିଗ ପ୍ରକୃତିରେ 

ବାସନାର ସୁରେ    କେ ଗୀତ ଗାଏରେ 

   କିଏ ତା ରକତ ଝରେ..... 

ଦିଅରେ ଦିଅରେ   ଆଶରା ଦିଅରେ 

   ଜୀବନ ବଂଚିବା ପାଇଁ 

ମାଆ ଟିଏ ସିଏ   ସାହା ଟିଏ ସିଏ 

   ଉଦ୍ଧାରିବ ତୋତେ ଭାଇ....