ମୃତ୍ୟୁର ସନ୍ଧାନେ ପଥିକ

ଆଜ୍ଞା ବିହୁନେ ତୁମ୍ଭ ମହାବାହୁ

ବୃକ୍ଷୁ କି ପତର ଝରିବ

ମରିବି ମରିବି ଯେତେ ମୁଁ କହିଲେ

ଦେହୁ କି ଜୀବନ ଛାଡ଼ିବ ।

ଅଭିନୟ ପାଇଁ ପେଶିଛ ଏଠାକୁ

ନିର୍ଧାରି କିଛିଟା ମୁହୂର୍ତ

ମୁହୂର୍ତକ ଶେଷ ନହେଉନୁ ମୋତେ

କେମିତି କରିବ ବିରତ ।

ଗଢିବା ଭାଙ୍ଗିବ ସବୁ ତୁମହାତେ

ଆମେତ ମାତ୍ର ଉପାଦାନ

ମୃତ୍ୟୁ ପଥଗାମୀ ହେବାକୁ ଚାହେଁ ମୁଁ

ବାଞ୍ଛା ମୋ କର ଶୀଘ୍ର ପୂର୍ଣ୍ଣ ।

ଅବାସ୍ତବ ଏଠି ଲାଗେ ସବୁକିଛି

ଜୀବନେ ନାହିଁ ମୋର ମୂଲ୍ୟ

ଜଗଦିଶ ତୁମ ଚରଣ କିଙ୍କର

ହେବିକି ମୁହିଁ ତାର ତୁଲ୍ୟ ।

ଜୀବନ ଏ ମୋର ଲାଗୁଛି ନିସ୍ଵର

ଲାଗୁଛି ପୁଣିଟି ନିଃସଙ୍ଗ

ନେଇଯାଅ ଆସି ମୋ ପାପି ଆତ୍ମାକୁ

କରିଣ ତୁମ ଧ୍ୟାନ ଭଙ୍ଗ ।