ମୋ ପ୍ରିୟା
ମୋ ପ୍ରିୟା
ଯେତେ ଦୁରେ ଥିଲେ
ମୋ ପ୍ରିୟା
ତାର ସ୍ମୃତିରେ
ମୁଁ ହଜିଯାଏ
ଶୀତୁଆ ସକାଳେ
ତା କଥା ଭାରି
ମନେ ପଡେ
ମଳୟ ବତାସେ
ତା ବାସ୍ନା
ବାରି ହୋଇ ଯାଏ
ତା ଅନୁପସ୍ଥିତି
କହିଦେଇ ଯାଏ
ତାକୁ କେତେ
ଭଲ ପାଏ
ଯେତେ ଦୁରେ ଥିଲେ
ମୋ ପ୍ରିୟା
ତାର ସ୍ମୃତିରେ
ମୁଁ ହଜିଯାଏ
ଶୀତୁଆ ସକାଳେ
ତା କଥା ଭାରି
ମନେ ପଡେ
ମଳୟ ବତାସେ
ତା ବାସ୍ନା
ବାରି ହୋଇ ଯାଏ
ତା ଅନୁପସ୍ଥିତି
କହିଦେଇ ଯାଏ
ତାକୁ କେତେ
ଭଲ ପାଏ