ମାଆ

ମାଆ ମୋ କହିଲା   ମାଆ ବୋଲି ତୋତେ

     ତୋତେ ମୁଁ ଡାକିଲି ମାଆ,

ମାରିଲି ମୁଣ୍ଡିଆ        ମଥା ମୋ ପାତିକି

     ହବୁ କି ମାଆ ଲୋ ସାହା ।

ସନ୍ତାନ ଜନମ          ହେଇଥିବା ଦିନ

     କୁଆଁ କୁଆଁ କାନ୍ଦ ଶୁଣି ,

ହସି ଥିଲା ମାଆ        ବେଦନା ତା ଭୁଲି

     ଆଖିରୁ ପୋଛିକି ପାଣି ।

ଆଉ କି ହସିବ       ଛୁଆ ତା' କାନ୍ଦିଲେ

      ମା' ମରମ ଯାଏ ଜଳି ,

କେମିତି ତୁ ମାଆ         ନିରବେ ରହୁଛୁ

     ମୋ ଲୁହ ପଡ଼ିଲେ ଝରି ।

ତା ଦେହରୁ ଗଢ଼ା     ମୋ ଦେହଟା ବୋଲି

      ସହି ପାରୁନି ସେ ଦୁଃଖ ,

ତୁ କେମିତି ମାଆ         ରହି ପାରୁ କହ

      ମୋ ଭାଗ୍ୟରେ ନାହିଁ ସୁଖ ।

ଆଜି ବୃଦ୍ଧା ମାଆ         ବଞ୍ଚିବାର ରାହା

      ଖୋଜେ ଦୁନିଆରେ ବୋଲି ,

ତୁ ସେମିତି ମାଆ         ପାଷାଣ ପ୍ରତିମା

         ରହିଛୁ ମନ୍ଦିର ଖୋଲି ।

ମାଆ ତ ମାଆ ସେ        ସଭିଙ୍କର ମାଆ

         ଯେମିତି କହନ୍ତି ତୋତେ ,

ସବୁ ମାଆ'କୁ ମୁଁ        ତୋ' ପରି ପୂଜିଲେ

        ତୁ ଚାହିଁବୁ ବୋଧେ ମୋତେ ।