ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ

ଏତେ ଉଚ୍ଚରେ ମୋତେ ନ ବସାଅ 

ପ୍ରଭୁ ହେ ! ପୃଥିବୀ ପର ହୋଇ ନ ଯାଉ ।

ଏତେ ଖୁସି ଵି ନ ଦିଅ କେବେ ଯେ 

ପର ଦୁଃଖ ଦେଖି ମୋ ମନ ହସୁଥାଉ ।।୧।।

ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ସେମିତି ଶକ୍ତି ହିଁ

ଯଦି ନିର୍ଵଳ ଉପରେ ତା’ ପ୍ରୟୋଗ କରେ ।

ଚାହେଁ ନା ଏମିତି ଭାଵ କି କାହାକୁ 

ଦେଖି ଦେଖି ହିଁ ମୋ ହୃଦୟ ଇର୍ଷା କରେ ।।୨।।

ଏତେ ଜ୍ଞାନ ନଦିଅ ହେ ଈଶ୍ଵର 

ଯେ ଖାଲି ଅଭିମାନେ ବୁଡି଼ ମରୁଥିବି । 

ଦିଅନା ସେମିତି ବୁଦ୍ଧି ଯା ବଳେ ମୁଁ 

ଠକି ଠକି ଆନ କୁ ମାରୁଥିବି ।।୩।।

ଲୋଡେ଼ ନାହିଁ ଏସବୁ ଠାକୁରେ 

ସବୁ ପାଇଗଲେ ଯଦି ପଶୁ ହେବି । 

ବରଂ ନଥାଉ ତେବେ କିଛି ହେ

ମୁଁ ତଥାପି ଆନନ୍ଦେ ଜୀଵନ ଜୀଇଁଯିବି ।।୪।।