କରିଥିଲି ପଣ

କେତେକେତେ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖନ୍ତି ସଭିଏଁ

ହେବୁ ଆମେ ବଡ଼ ମଣିଷ

ବଡ଼ ଅଫିସର, ଡାକ୍ତର କିଏ ତ

ଯନ୍ତ୍ରୀ, କିଏ ପୁଣି ସୈନିକ

ପଢୁଥିଲି ଯେବେ ବିଦ୍ୟାଳୟେ ମୁହିଁ

ଦେଉଥିଲୁ କେତେ ଭାଷଣ

ଅଜ୍ଞାନ, ଅନ୍ଧାର କରି ଦୂରୀଭୂତ

ଜାଳିବା ଜ୍ଞାନର ଆଲୋକ

ସେବେଠାରୁ ମୁହିଁ କରିଥିଲି ପଣ

ସାଜିବି ଶିକ୍ଷକ ମୁହିଁ

ସୁନ୍ଦର ମଣିଷ କରିବି ଗଠନ

ଶିକ୍ଷା ଓ ସଂସ୍କାର ଦେଇ

ଶିଶୁ ଯେ ଅଟନ୍ତି କଳିକା ସଦୃଶ

ହୋଇବେ ବିରାଟ ଦ୍ରୁମ

ଉତ୍ତମ ପୋଷଣ ଶିକ୍ଷା ଦୀକ୍ଷା ଲଭି

କରିବେ ଦେଶକୁ ଧନ୍ୟ

ଏ ଦେଶ ଭବିଷ୍ୟ ଏ ମାଟି ମା ପାଇଁ

ଲୁହ, ଲହୁ ଢାଳି ଦେବି

ସତ୍ୟ ଓ ନ୍ୟାୟର ଶିକ୍ଷାର ପ୍ରଦୀପେ

ସୁନାମ ବଢ଼ାଇ ଯିବି