ଦୁସ୍ଥ ମାନସିକତା

ଏ ଭବ ସାଗରେ ଦୁଃଖର ଜହର

ଢାଙ୍କିଛି ଶୋକ ବାଦଲ

ଏ ଅମା ଅନ୍ଧାରେ ମଣିଷ ପାଉନି

ବଞ୍ଚିବାର ଥଳକୂଳ ।

ମିଥ୍ୟାର ସାଗରେ ସତ୍ୟର ନଉକା

ବୁଡ଼ି ତ ଯାଇଛି ଆଜି

ନିନ୍ଦା ଅପବାଦ ଗଭୀର ଜଳରେ

ପ୍ରତିଭା ଯାଇଛି ହଜି ।

କ୍ରୋଧର ଅନଳେ ବିବେକ ଯେ ଧ୍ବଂସ

ପାଉଁଶ ସଚ୍ଚୋଟପଣ

ବ୍ୟଭିଚାର ହତ୍ୟା ସାଜିଛି ଅଙ୍ଗାର

ଧୋଇଲେ ଲିଭେନା ଚି଼ହ୍ନ ।

ମିଥ୍ୟା ମାଦକତା ଗଗନେ ପବନେ

ଉଡ଼ନ୍ତା ବିହଙ୍ଗ ପ୍ରାୟ

ଦୟା କ୍ଷମା ଆଜି ପଞ୍ଜୁରିର ପକ୍ଷୀ

ଉଡ଼ିବାକୁ ଅସହାୟ ।

କାଳିମାର ଫର୍ଦ୍ଦ ଶେଷ ହେବ କେବେ

ଜାଗିବ ନବ ଆଲୋକ

ଏ ମାନସିକତା ପାଛୋଟି ମନରୁ

ଭରିବ ସ୍ବର୍ଗୀୟ ସୁଖ? ।