' କୋଣାର୍କ '

     ପାଦତଳେ ସୁନେଲି ବାଲୁକାର ଅନୁଭବ 

   ଉପରେ ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ମେଘ ମାଳକୁ       

ସାଉଁଟି ଥିବା ନୀଳ ଆକାଶ,

             ଆଉ ,

     ଦୃଷ୍ଟିର ସୀମା ଡେଇଁ 

        ଦିଗ୍ ବଳୟକୁ 

        ଛୁଉଁଥିବା ସମୁଦ୍ର ।

    ଅନତିଦୂରେ, ସ୍ଥିର, ନିଶ୍ଚଳ,ଯୁଗାନ୍ତକାରୀ 

        ଶିଳାଖଣ୍ଡ ସଦା ଲାସ୍ୟମୟୀ,

ହାସ୍ୟମୟୀ ମୂର୍ତ୍ତିର ସମାବେଶ 

              ଏ କୋଣାର୍କ!

 ଅଗ୍ନିମୟ ନିଦାଘ, ବର୍ଷାର ତାଣ୍ଡବ

        ହେମାଳ ଲହରୀ, ଶୀତର ସାକ୍ଷୀ ଏଇ ସାଗର ।

    ଉନ୍ମାଦ ଭରା କାଳ ପ୍ରସ୍ତର 

                  ଅପେକ୍ଷାରତ ।

      ସୂର୍ଯ୍ୟର ପହିଲି କିରଣକୁ 

     ହୃଦୟରେ ଭରିଦେବାକୁ 

            ଏ କୋଣାର୍କ ।