କାକ ସାଗର ରେ ପ୍ରିୟଙ୍କା ପିକ

ଘନ ଅରଣ୍ୟର କୁଞ୍ଚିତ ପଥ ରେ

ସଙ୍ଗେ ଝରଣା ର ମଧୁର ପ୍ରୀତି ରେ

ପିକ ବସିଥିଲା ଅଜଣା ଅର୍ଥରେ

ମନୋରଥ ତା'ର ଅଜସ୍ର ଯେ ଥିଲା

ବେଳେ, କୁହୁ ନାଦେ ଗହନ କମ୍ପିଲା

ଭିଦୁର ସଦୃଶ କମ୍ପନ ଯେ ଥିଲା

ସ୍ବଦେଶୀ ନିମ୍ନଗା ଢେଉ ଆଣୁଥିଲା

ପିକ ର ଶବଦ କାକ ଯେ ଶୁଣିଲା

ସାଙ୍ଗରେ ଦୈତ୍ୟ ର କରମ ଆଣିଲା

ନିମ୍ନଗା ବହେ ଆଜି ରାଜୀବ ଲୋଚନେ

ନା ଅଛି ଭିଦୁର କମ୍ପନ,ନା କୁହୁ ଶବ୍ଦ ବାଜେ କାନେ।