ପ୍ରୟୋଦାରମ୍ଭ

ଉତ୍ତପ୍ତ ଅଂଶୁମାଳୀ ପ୍ରଖର ଗାଥାରେ

ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଦିବାବର୍ଣ୍ଣ ଅଜଣା ଅର୍ଥରେ ।

ମୃଗରାଜ ଚାଲେ କୁଞ୍ଚିତ ପଥରେ

ବନପ୍ରିୟ ଶୂନ୍ୟ ପୁଣି ପର୍ବତ ଶିଖରେ ।

ମାନବ ଖୋଜେ ଯେ ଏଠି ଚକ୍ରଧର ଛାଇ

ମଣ୍ଡୁକ ଖୋଜୁଛି ପୁଣି ପଙ୍କଲଦା ନଈ ।

ଭାନୁର ପ୍ରଭାବେ ଆନନ ଅନ୍ଧାର

ଗ୍ରୀଷ୍ମ ପ୍ରବାହରେ ବହି ରୁଦ୍ର ହାହାକାର ।

ସ୍ୱଳ୍ପ ବାରିଦର ଆଶାରେ ପରସୀ

ଅପୂର୍ବ ଜଳରାଶି ଦେଖିବ କାଳପ,ଚାହିଁଛି ହରଷି ।