କାଗଜ ଡ଼ଙ୍ଗା

ବରଷା ସରିଛି 

ପାଣି ବୁଡି ଅଛି

କାଗଜ ଡ଼ଙ୍ଗା, ଭାସି ଯା ।

ମୋହର ପରାଣ

ଆକୁଳି ଉଠିଛି

ଚାରି ଆଡେ ତୁ ବୁଲିଆ ।

କେତେ ଭରସାରେ

ଭସାଉ ଅଛି ମୁଁ

ବାଟେ ବାଟ ଦେଖିଯା ।

ଅବାଟେ ଭାସିଲେ

ଚିରି ହୋଇ ଯିବୁ 

ଅନାଇଛି ପା ପ୍ରିୟା ।

କାଗଜ ଡ଼ଙ୍ଗା ମୋ

କେତେ ସଉଖିନ

ଆସ୍ତେ କରି ଭାସି ଯା ।

ତୋତେ ନ ପାଇଲେ

ମନ ଦୁଃଖ ହେବ

ରାଗି ଯିବ ମୋ ପ୍ରିୟା ।

ପ୍ରତିକୁଳ ସ୍ରୋତେ

ଆସି ପାରିବୁକି

ଫେରି ପଛେ ତୁ ନ, ଆ ।

ପ୍ରିୟା ମୋ ବସିଛି

ଜଗି କରି ତତେ

ମୋ ସ୍ପର୍ଶ ତୁ ନେଇ ଯା ।

କାଗଜ ଡ଼ଙ୍ଗା ତୋ

ହୃଦୟ ନରମ

ଆସ୍ତେ ଭାସି ଭାସି ଯା ।

ଠିକଣା ଜାଗାରେ

ପହଞ୍ଚି ଯାଇ ତୁ

ମନ କଥା କହି ଯା ।