ଜନ୍ମଦିନର ହିସାବ କିତାବ

କୁଆଁ କୁଆଁ ରାବେ ଭରିଥିଲୁ ମନ

ପିତାମାତା କୋଳ କରି ମଣ୍ଡନ

କାନ୍ଦୁୁଥିଲୁ ଦେଖି ଅଚିହ୍ନା ଜନ

ହସୁୁୁଥିଲେ ସର୍ବେ ହୋଇ ଉଛନ୍ନ ।

ଶିଶୁରୁ ବାଳୁୁୁତ ବିତିଲା ଦିନ

ହସଖୁସିରେ ମାପୁୁୁଥିିିଲୁ ଜୀବନ

ଯୌବନ ଚଷମା ଅତି ରଙ୍ଗୀନ 

ଅତି ଆନନ୍ଦରେ ପାଳୁ ଜନମଦିନ ।

ବରଷ ପରେ ବରଷ ପଛକୁ ହଜେ ଜୀବନ

ବଳକା ବେଳକୁ ନିିଘା କର ବହନ

ମାୟା ସଂସାରେ ନାଚି କୁଦଇ ଜନ

ଆୟୁ ଫେଡ଼ିଚାଲେ ଜୀବନ ଧନ ।

ଆସିିିବ ଜରା ପୁୁଣି ହେବ ମରଣ

ଅନ୍ୟଥା ନୁହେଁ ଏହା ସତ୍ୟ ବଚନ

ଏକା ଯିିବୁ ଚାଲି ସାଥି ନୁହଁଇ ଆନ

ଧନ ଜନ ମାନ ହେବ ଉଭାନ ।

ପାଣି ପରି ବହିଚାଲେ ସମୟ

ଭାଗଶେଷରେ ମନକୁ କର ତୁୁ ଥୟ

ଶୂନ୍ୟ ହେଲେ ଅଙ୍କକଷା ନିର୍ଭୟ

ବଳିିିପଡ଼ିଲେ ମିଥ୍ୟା କରେ ବିଜୟ ।