ଇଗଲ

ପରିସୀମା ଦିଗନ୍ତ ବିସ୍ତାରି 

ଶୂନ୍ୟତାରେ ବାନ୍ଧିଛି ମୁଁ ଘର

ଉପରେ ମୋ ସୁନୀଳ ଆକାଶ

ତଳେ ଅଛି ପ୍ରଶାନ୍ତ ସାଗର।

ଡେଣାରେ ମୋ ଅଫୁରନ୍ତ ଶକ୍ତି

ହୃଦୟରେ କାମନା ଦୁର୍ବାର

ଲଙ୍ଘିବି ମୁଁ ଅନନ୍ତ ଅବଧି  

ଥାଉ ପଛେ ଲକ୍ଷ ଯେତେ ଦୂର।

ଆଗରେ ମୋ ତୁଙ୍ଗ ଗିରି ଶୃଙ୍ଗ 

ଆସୁ ଅବା ଉତ୍ତାଳ ଜୁଆର

ପାରିବକି ପ୍ରତିରୋଧ କରି

କାଳର ଏ କରାଳ ପ୍ରାଚୀର ?

ଦିଗନ୍ତରୁ ଦିଗନ୍ତ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ 

ପ୍ରସାରିତ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ମୋହର 

ପରାଜିତ ବିହଙ୍ଗମ କୁଳ

ଏ ସର୍ବର ମୁଁ ଯେ ଅଧୀଶ୍ଵର ।

ବଜ୍ରସମ ଗଢ଼ା ଏ ଶରୀର 

ଧମନୀରେ ଲହୁର ଜୁଆର

ନିମିଷକେ ଉଡିପାରେ ମୁଁ ଯେ

ଦୃଷ୍ଟି ମୋର ଯାଏ ଯେତେ ଦୂର।

ନିଦାଘର ତପ୍ତ ମରୁବାଲି 

ହେଉ ଅବା ହିମାଦ୍ରି ଶିଖର

ହାରିବା ମୋ କପାଳରେ ନାହିଁ 

ଚଲାପଥ ହେଲେ ବି ବନ୍ଧୁର।