ଵିଚ୍ଛେଦ

ଜହ୍ନକୁ ଚାହୁଁଛି

ଟିକେ ଚୁପି ଚୁପି

ନା ନା ମୋତ ଲାଗୁଛି

ଜହ୍ନ ମୋତେ ଚାହୁଁଛି ଛପି ଛପି ।

ଆଉ ମୋତେ ଇଂଗିତ କରୁଛି

ସାଥି ବିନା କେମିତି  ବସିଛୁ ଏଠି

ଭିଜୁଛୁ କେମିତି

ଆନମନା କରୁନି ଜୋଛନା ତତେ

ତୁ କି ଵିରହିଣୀ ରାଧା ସତେ ।

 

କେତେ ବାର ଭିଜିଛି

ମୋ ମନ ଆଉ ଦେହ

ପ୍ରେମର ଛିଟା ଛିଟା ରଙ୍ଗରେ

ଆଜି ବିଛେଦର ନିଆଁ

ଉଠାଏ ଏ ମନରେ ଧୂଆଁ ।

ଚାରିଆଡେ ମହକିତ ହେଉଥିଲା

ମହମହ ବାସ୍ନାରେ

ଯେବେଥିଲ ସାଥେ ତୁମେ

ଧୁ ରୁ ଖରାରେ।

ଶୀତର ଉଷ୍ଣତା

ଲାଗେ ଆଜି ନିଥର

କେହି ମୋତେ ଜଡାଇ ପାରେନା

ଦେଇ ତାର ସ୍ପର୍ଶଧାର

ତୁମ ଭାବନା ବିଛେଦର

ମୋ ଅଵିଛେଦ ଅଙ୍ଗ ।