ହୁଅ ସଚେତନ

ପଡିଶା ଘରର ସନିଆ ଭାଇଟା

କାଶୁଥିଲା ଖୁଁ ଖୁଁ

କାଶ ଶୁଣି ତାର ସଅଳ ତା ପାଶେ

ଧିରେ ଧିରେ ଗଲି ମୁଁ ॥

ପଚାରିଲି ତାକୁ କଣ ହେଇଚି

ସେ ମତେ କହିଲା ଯାହା

ତା କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଛାନିଆ ହୋଇଲି

ଦୁଃଖେ ମୁଁ କହିଲି ଆହା ॥

ଯକ୍ଷ୍ମା,କରକଟ ଫୁଲିଛି ତା ପେଟ

ପାଟିରେ ବିରାଟ ଘା’

ଦୁଃଖେ ତା ଘରଣୀ ବସିଥିଲା ପୁଣି

କାନ୍ଦୁଥିଲା ବୁଢୀ ମା’ ॥

କାନ୍ଦିକାନ୍ଦି ତା ମା’ କହିଲା ପୁଅରେ

ବଞ୍ଚିବନି ମୋର ପୁଅ

ମରଣ ସଙ୍ଗରେ କରୁଛି ସଂଘର୍ଷ

ପିଇପିଇ ଆଖିଲୁହ ॥

ସକାଳରୁ ସଂଜ ସିଗାରେଟ୍,ମଦ

ତମାଖୁ,ଖଇନି,ପାନ

ଗଂଜେଇ,ପୁଡିଆ ଖାଇ ମୋ ସନିଆ

ନଷ୍ଟ କଲା ଏ ଜୀବନ ॥

ଯେତେ ମନାକଲି ମାନିଲାନି ଧନ

ଶେଷେ ପଡିଲା ଏ ରୋଗେ

କେମିତି ଚଳିବ ତା ଘର ସଂସାର

ଯାହା ଥିବ ତାର ଭାଗ୍ୟେ ॥

ଏକଇରବଳା ମୋ ନେତ୍ର ପିତୁଳା

ମୋ ଜୀବ ଜୀବନ ଧନ

ଯେଉଁ ନିଶା ଖାଇ ମତେ ଦୁଃଖ ଦେଇ

ହାରିଲା ଧନ,ଜୀବନ ॥

ଯୋଡି ବେନି ପାଣି କହିଲା ବାୟାଣି

ରଖିବୁ ବଚନ ମୋର

ମାଦକଦ୍ରବ୍ୟକୁ ଥିବୁ ସାବଧାନ

ସେ କାଳକୂଟ ଜହର ॥

ହୁଅ ସଚେତନ ଆହେ ସୁଜ୍ଞ ଜନ

ତମାଖୁ କର ବର୍ଜନ

ସୁଖରେ ବଞ୍ଚିବ ସୁସ୍ଥରେ ବଞ୍ଚିବ

ଲଭି ଯଶ,ସନମାନ ॥

ଶରତ ଚନ୍ଦ୍ର ଜାଲି,ପଥରା

ତା:୨/୭/୧୮