ହଇ ମ'

ତୁମ ପ୍ରେମ

ଯେହ୍ନେ ତତଲା ତଇରେ ପାଣି ଟୋପାଟି 

ନାଚେ ଥେଇ ଛମ ଛମ ।

ତୁମ ହସ

ଯେହ୍ନେ କରି ଶୁଣ୍ଢ ଉପରକୁ ଉଠି

ପୁଣି ତଳେଇ ବାଛୁଛି ଘାସ ।

ତୁମ ଚାଲି

ଯେହ୍ନେ ଇଛା ନ ଥାଇ ପଢିବା ପାଇଁ କି 

ଟୋକା କଲେଜ ଯାଉଛି ବୁଲି ।

ତୁମ କଥା 

ବାଦି ପାଲା ମଞ୍ଚ ଯେହ୍ନେ ବଖାଣେ

ତାହା ସଭିଏଁ ବୁଝିଲେ ହେଲା ।

ତୁମ ରାଗ

ବାତ୍ୟା ବେଳରେ ଓଡିଶା ଉପରେ

ଯେହ୍ନେ ରହୁ ଅଛି ପାଣି ପାଗ ।

ତୁମ ବୁଦ୍ଧି

ଅମଳ ଧାନର ପତିଲି ଉପରେ

ଯେହ୍ନେ ନଡା ହୋଇଥାନ୍ତି ଲଦି ।