ଘରତୋଳା

ଅବସର ପରେ ମିଳିଲା ସମୟ ପାଇଥିଲି କିଛି ଧନ,

ସେହି ଧନବଳେ ଘର ତୋଳିବାକୁ ବିକଳ ହୋଇଲା ମନ ।

ଜୀବନ ସାରା ତ ଭଡ଼ାଘର ଆଉ ସରକାରୀ ଘରେ ଥିଲି,

ଘର ତୋଳିବାକୁ ଜାଗା କିଣିବାକୁ ବଡ଼ କିଲିବିଲି ହେଲି ।

ଅବସର ପ୍ରାପ୍ୟ ସଞ୍ଚୟ ଧନକୁ ମିଶାଣ ଫେଡ଼ାଣ କଲି,

ଜାଗା କିଣୁକିଣୁ ସବୁ ସରିଗଲା ପକେଟ ହୋଇଲା ଖାଲି ।

ଋଣପାଇଁ କେତେ ଦୁଆର ବୁଲିଲି ଜାଗାକୁ ବନ୍ଧକ ଦେଇ,

ଆଣିଥିବା ଧନ ନିଅଁ ପଡୁପଡୁ କୂଆଡ଼େ ଗଲା ଉଭେଇ ।

ସରକାରୀ କଳ ବାବୁମାନେ ତେଣେ ବସିଥିଲେ ଜନ୍ତାଖୋଲି,

କେତେପେଞ୍ଚ କାଢି ନଚେଇଲେ ମୋତେ ଥକିଗଲି ଚାଲିଚାଲି ।

ଗୋଡ଼ି ବାଲି ମାଟି ଲୁହା ସିମେଣ୍ଟରେ ମୋ ଚମଡ଼ା ହେଲାଟାଣ,

ଚାନ୍ଦା ଦେଇଦେଇ ଚୋର ଜଗିଜଗି ମରିମରି ଗଲା ମନ ।

ହାତ-ଓଠ ଧରି ବାବୁବାବୁ କହେ ଲେବର ଶୁଣନ୍ତି ନାହିଁ,

ଆୟୁଷ ଥିବାରୁ ବଞ୍ଚି ରହିଛି ମୁଁ ଶୂନ୍ୟ ଆକାଶକୁ ଚାହିଁ ।

#ସିଧାକଥା