ଏମିତି ଜୀବନ

କେତେ ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା  ଅଜାଡି ଦେଇଛ 

   ଜନ୍ମ ନେଲି ଯେବେ କୋଳେ 

ସରାଗେ ସରଗ  ସୁଖର ଜୁଆର 

    ଭାସୁଥିଲି ସିନ୍ଧୁ ଜଳେ ।

     

ପୂର୍ଣ୍ଣିମାର ଚାନ୍ଦ  ହାତେ ଦେଇଥିଲ 

     ଧରାଇ ଖେଳଣା ପରି 

ପୂର୍ଣ୍ଣ ଚନ୍ଦ୍ର ପରି   ହେଲି ଯେବେ ବଡ 

    କରିଦେଲ ହତଶିରୀ ।

     

ବିଦ୍ୟା, ବୁଦ୍ଧି, ଜ୍ଞାନ ସବୁ ଗୁଣ ଦେଇ 

     ସର୍ବଗୁଣା କରିଥିଲ

ବେଦୀରେ ବସାଇ  ପର ଘର କରି 

     କନ୍ଯା ଦାନ କରି ଦେଲ ।

      

ବାପ ଘର ସୁଖ  ଗଲି ସବୁ ଭୁଲି 

    ଗଢିଲି ନିଜ ସଂସାର 

କେତେ ଦହଗଞ୍ଜ ଜଂଜାଳ ଭିତରେ 

   ବିତୁଛି ଜୀବନ ମୋର ।

   

ଭିଆଇଲା କିଏ  ଏମିତି ଜୀବନ 

   କରି ଏତେ ହୀନିମାନ 

କିଏ କହେ କନ୍ଯା ଅମୂଲ୍ଯ ରତନ 

  କହେ କେ ତୁଚ୍ଛ କାଞ୍ଚନ ।