ଡଷ୍ଟବିନ୍

ନିରବ ନିସ୍ତବ୍ଧ ଘରର

ବାହାରେ ଗୋଟିଏ

କୋଣରେ ବାସସ୍ଥାନ

       ତାର

‌ରୂପ ତାହାର ଅତି

‌ମନଲୋଭା ନାଲି ନେଳୀ

ହଳଦିଆ ବିଭିନ୍ନ ରଙ୍ଗରେ

ସୁସଜ୍ଜିତ ହୋଇ ରହିଥାଏ

ତା ପ୍ରତି କାହାର ଦୃଷ୍ଟିନଥାଏ

ହୃଦୟ ଟି ତାର ଭାରି ବିସ୍ତାର

ନିଜର ଚାକଚକ୍ୟ ପାଇଁ

 ନଥାଏ ତା ଚିନ୍ତା

ଭିତରେ ସେ ଧରିରଖେ

କୁଢ କୁଢ ମଇଳା ଆବର୍ଜନା

ତା ବିନା ନିମିଷେ ଚଳେନା

ସଭିଙ୍କ ଚାହିତାର ଗନ୍ତାଘର

ଯିଏ ଯାହା ପାଏ ସବୁ ଅଲୋଡା

ତା ଦେହରେ ଫୋଫାଡି ଦିଏ

ତଥାପି ସେ ମୂକ ସାଜେ

ସହିଚି କେତେ ଅଇଁଠା

କେତେ ପାଦ ଧୂଳି ମାନି

ନେଇଚି ସେ ତାକୁ ଚନ୍ଦନ

କେଡେ ପବିତ୍ର ତା ମନ