ଚିଠି

ତମ ଚିଠି ଏତେ ମତେ କିଆଁ ଭଲ ଲାଗେ

ଯେତିକି ପଢଇ ସେତିକି ଆନନ୍ଦ ଜାଗେ ।

ଥରେ ପଢି ମନ ବୁଝେ ନାହିଁ ଜମା

ଶତ ବାର ପଢି କରେ ତା ତର୍ଜମା ।

ପ୍ରଥମ ପଢ଼ାରେ ସପନ ଆସଈ ପାଶେ

ବଉଳ ହକଳା, ମଳୟ ସୁରଭି ଶ୍ୱାସେ ।

ଦ୍ଵିତୀୟ ପଢ଼ାରେ ମଳୟ ବହି ଗଲା କି

ଜାଗେ ମୋ ହୃଦୟ ଡାକୁଛ କି ତମେ ସକ୍ଷୀ ।

ତୃତୀୟ ପଢ଼ାରେ ଅମୃତ ଝରି ପଡେ

ମନ ଚାହେଁ ନାହିଁ ରହିବାକୁ ଦୂର ନୀଡେ ।

ଚତୁର୍ଥ ବାରେ ପଢ଼ାରେ ନିଜକୁ ଯାଏ ମୁଁ ଭୁଲି

ପ୍ରିୟା ପ୍ରିୟା ବୋଲି ମୋ ଅଧର କରେ ବୋବାଳି ।

ସତେ ତୁମ ଚିଠି ମତେ ଏତେ କିଆଁ ଭଲ ଲାଗେ

ଜଡ଼ାଇ ଦେଲ ତୁମେ, ତୁମ ଗଭୀର ଅନୁରାଗେ ।

ଗୋଟିଏ ହାତେ କେବେ ବାଜିଛି

କି ତାଳି ଦୁନିଆଁ ଯୁଗଳର ବନ୍ଧନ ତ ଶଙ୍ଖାଳୀ ।