ଭଡ଼ାଘର

ପୈତୃକ ଘରଟି ଭାଙ୍ଗି ଗଲା ପରେ

       ଖୋଜିଲି ମୁଁ ଭଡ଼ାଘର ,

ଭାଇ ସାଥେ ମନ ନମିଶିଲା ଯେଣୁ

       ତୋଳା ହେଲା ନାହିଁ ଘର ।

ଅତି ସୁକୁମାରୀ ଭାରିଜା ମୋହରି

        ସହେ ନାହିଁ ଶାଶୁ ଗିର,

କାନରେ ଫୋଡ଼ିଲା ଜିଦି ବି ଧରିଲା

        ଖୋଜି ଗଲି ଭଡ଼ାଘର ।

ପୁଅ ମୋ ପଢ଼ିବ ଇଂରାଜୀ ଭାଷାରେ

         ଚାଲୁନ ଯିବା ସହର ,

କାମ ଦାମ ସାରି ଶାନ୍ତିରେ ଶୋଇବ

         ହେଉ ପଛେ ଭଡ଼ାଘର ।

ବାପକୁ ନପୋଷି ଦାଦିକୁ ପୋଷିଲି

         ଦେଇ ଦେଇ ଘରଭଡ଼ା,

ଟିକେ ଡେରି ହେଲେ ଭଡ଼ା ପଇସାରେ

          ଘରବାଲା ହୁଏ ଛିଡ଼ା ।

ଭଡ଼ାଟିଆ ବୋଲି ପାଟି ଫିଟେ ନାହିଁ

        ଚାଲି ଯାଏ ବଂଶ ଗୋତ୍ର ,

ଘରବାଲା ଆସି ବଡ଼ ପାଟି କରେ

        ଆସିଲେ କୁଣିଆ ମୈତ୍ର ।

ଏବେ ମୁଁ ବୁଝୁଛି କେତେ ଶାନ୍ତି ପ୍ରିୟ

           ଇପ୍ସିତ ଭଡ଼ାଘର ,

ବୈକୁଣ୍ଠ ସମାନ ଅଟେ ସେହି ଘର

        ଯହିଁ ଥାଏ ସ୍ନେହ ଝର ।