ଭକ୍ତି ପୁଷ୍ପ-୬

         ଊଣା ରାଈ ମନ

         ଯିବାକୁ ଉଚ୍ଛନ

    ସଖିଙ୍କର ନାହିଁ ଦେଖା ,

         ପାହି ଲାଣି ରାତି

         ଜାଗେ ମନେ ପ୍ରୀତି

     କାହ୍ନୁ ବସି ଥିବେ ଏକା ।

           ଯମୁନାର କୂଳ

           କଦମ୍ବର ମୂଳ

    ନୀରବରେ ଥିବେ ସକଳ ,

           ରାଈକୁ ନପାଇ

           ଏକାକୀ କହ୍ନେଇ

    ହେବେଣି କେତେ ଗୋ ବ୍ୟାକୁଳ ।

         ଆଲୋ ପୋଡ଼ା ମୁହିଁ

          ସଖି ଗଲ କାହିଁ

    ମନେ ମୋ ଆସୁଛି ଶଙ୍କା ,

          ଏକା ଏକା ବସି

         କାଳେ ଯିବେ ରୁଷି

   ହଟିଆ  ମୂରଲୀ   ଫୁଙ୍କା ।

           ଆସ ଗୋ ସହଳ

           ସଖିଏ ସକଳ

     ସପନ ହେଲା ଲୋ ବାସି,

            ଡହଳ ବିକଳ

           ମନ ମୋ ବ୍ୟାକୁଳ

     ଉଠି ଯିବେ ପୁର ବାସୀ ।

            କହି ଦିଅ ଖୋଲି

            ଯିବ ନାହିଁ ବୋଲି

        କାହ୍ନୁଙ୍କୁ ଡକେଇ ନେବି ,

            ପୀରତି ଲବଣୀ

             ରଖିଛି ମୁଁ ଛାଣି

        ଭକ୍ତିରେ ଖୁଆଇ ଦେବି ।