ବେସୁରା ଗୀତି

ଯେତେ ଗନନକୁ ଛୁଉଁ ଛୁ ଛୁଁ

ପୁନରାବୃତ୍ତି ହେବ ହି ହେବ

ନୀଡ଼ ମୋ୍ହତତେ

ବାନ୍ଧି ଆଣିବ

ବୀଜ ବପନ ପରର ଦୃଶ୍ୟକୁ

ଦେଖିବାକୁ

ଅନୁଭବିବାକୁ

ଫେରେଇ ଆଣିବ ତତେ

ନୀଡ଼କୁ।

ଅନନ୍ତ ଆକାଶ, ଭୂମି ତଳେ ଗାଲିଚା

ଠିକଣା ସେମିତି ଏକାଥାଏ

ଦୁଆର ଖୋଲାଥାଜ

ଚିକ୍ ଚିକ୍ କରୁଥିବା ଆଖି ଲୁହ

ସୁଁ ସୁଁ ଛାତି କୋହ

ପ୍ରମର ଭଲ ପାଇବାର ଓଁକାର

ବେଦଧ୍ଵନୀ ଗାଏ

ଆଖି ପଲକରେ ଆଶା 

ତଥାପି ଜୀବନ ଦୌଡୁଥାଏ

ନୀଡ଼ ମୋହରେ।

କେମିତି ବା ଫେରେଇ ଦେବି

ଦରଜା ଆଉଜେଇ ଦେବି

ଲୁଚେଇ ଲୁଚଇ ଲୁହ ଗଡୁଥାଏ

କେମିତି ଗୋଟାଏ

ଆଶାର ଆଲୁଅରେ

ନୀଡ଼ ମହରେ

ଧସେଇ ପଶୁଥାଏ।