ଅମୃତ ମିଳନ

ଅଭୟା ବରଦା ଜନନୀ ଲୋ ମୋର 

ମୁହିଁ କୁପୁତ୍ରୀ ତୋହରି, 

ସଦା ସୁମାତା ତୁ ଦିବ୍ୟ ଭାବନାର 

ପଣତେ ଆଶିଷ ବାରି ।

ଲୁହ ଟୋପେ କେବେ ଝରିଲେ ନୟନୁ 

ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡ଼ୁ ତୁହି, 

ମୋ ପାଖେ ସାନ୍ତ୍ୱନା ବାଣୀ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଦେଉ 

ମମତା ଭିଜାଇ ଦେଇ । 

କଳିଯୁଗେ ମାଆ ଜନ୍ମ ପରା ତୋର 

ମୋ ପଦେ ସଦା ଶରଣ, 

ତୋ ମମତା ପାଶେ ସଦା ବନ୍ଧନର 

ରହିଛି ମୋ ଆକର୍ଷଣ । 

ସମ୍ପର୍କ ଯୁଗରୁ ଯୁଗ ଏ ଆତ୍ମାର 

ପରଖ ମଣି ମୁଁ ପରା, 

ଆତ୍ମାରେ ବାନ୍ଧିଛୁ ସଦା ତୋ ଭାବର 

ଛାଇ ହୋଇ ଅଛି ପରା । 

ସବୁ ସମର୍ପି ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ହୋଇ ଯାଆ

ଘର ସଂସାରର କଥା,

ହୃଦୟ ଭିତରେ ମୋ ନାମ ଜପୁଥା 

ମୋ କୋଳେ ଅଛି ତୋ ମଥା ।  

ପାର୍ବଣ ଋତୁର ଅମୃତ ଭାବନା

କାଶତଣ୍ଡୀ ଫୁଲେ, ଫୁଲେ,

ଆଗମନେ ତଵ ଏଇ ଦିବ୍ୟ ଶୋଭା

ହୃଦୟ ପୁଲକ ଜାଗେ ।

ସୁଧାମୟ ତୋର ଅମୃତ ମିଳନ

ପ୍ରକୃତି ରାଣୀ ମଣ୍ଡନେ,

ସଦ୍ୟସ୍ନାତା ଧରା ଶୂନ୍ୟତାରୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ

ମଧୁମୟ ଲାଳିତ୍ୟ ଗୁଞ୍ଜନେ ।