ଅଦିନିଆ ବର୍ଷା

ସ୍ମୃତି ତୁମେ ଅଦିନିଆ ବର୍ଷା

ଯେବେ ଆସିି ଭିଜାଇଲ ମତେ

ମୁଁ ଆଉ ମୋର ତ ନୁହେଁ

ଏ କଥା ବୁୁଝାଇବିି କେତେ

ତୁମେ ଯଦି ଅଦିନ କୁୁୁୁଣିିିିଆ

ଭାବ ସାଥେେ ପ୍ରୀତି ଦିଆନିଆ

ସେ ବି ତ ପହିଲି ଛୁୁୁଆଁ

ଲଗାଏ ସେ ମୋ ଦେହେ ନିଆଁ

ସେ ଥିଲା ମୋ ଦେହ ନିଃଶ୍ୱସ 

ପ୍ରାଣ ଠାରୁ ଅଧିକ ବିଶ୍ୱାସ

ଆଜି ସିନା କମିଛି ସାହସ

ନାହିଁ ସେହିି ଅନଳରେ ଝାସ ।