ଆସ ଦୀପଟିଏ ଜାଳିବା

ଆଲୋ ବଉଳ ଆଲୋ ମକର

ଆଲୋ ଓସକା କଢି

ଦୀପାବଳୀରେ ଯେ ଦୀପ ଜାଳିଦେବା

ମୁରୁଜ ଦେବା ପକାଇ ।

ମାଟିର ଦୀପରେ ଭାବର ତେଲକୁ

ଶରଧାରେ ଭରି ଦେବା 

ଅନୁରାଗ ଭରା ସଳିତାକୁ ନେଇ

ଦୀପରେ ସଜାଇ ଦେବା ।

ଦୀପ ଜାଳି ଦେବା ଆଲୋକିତ ହେବ

ମନ ଯେ ପୁରି ଉଠିବ

ମନ ଗହନର ଅନ୍ଧାରୁଆ ଦିଗ

ଆଲୋକିତ ହୋଇଯିବ ।

ସେ ଶୁଦ୍ଧ ଆଲୋକେ ଆଖିରେ ଆଖିଏ

ବିଶୁଦ୍ଧତା ଭରିଯିବ

ସେ ଆଲୋକ ମନେ ପ୍ରବେଶ କରି ଯେ

ଈର୍ଷା ଦ୍ଵେଷ ହରି ନେବ ।

ମନୁ କାଢି ଦେବ ଗର୍ବ ଅହଙ୍କାର

ହୃଦୟେ ପ୍ରେମ ଭରିବ

ପ୍ରେମର ପରଶେ ଶୁଦ୍ଧ ତନୁ ମନ

ବିବେକ ଜାଗି ଉଠିବ ।

ଏଇ ଆଲୋକରେ ମନୁ ଦୁରେଇବା

ଯେତେ ହିଂସା କପଟତା

ତାମସିକ ଭାବ ଦୂରେଇ ଯିବ ଯେ

ସାତ୍ତ୍ଵିକତା ହେବ ଉଭା ।

ସାତ୍ତ୍ଵିକ ଭାବରେ ରଙ୍ଗେଇ ଦେବା ଯେ

ଏଇ ଆମ ପୃଥିବୀକୁ

ସ୍ନେହ ମମତାର ନିର୍ମୋହ ମନ୍ତ୍ରରେ

ବାନ୍ଧିଦେବା ଏ ଧରାକୁ ।

ଅନ୍ୟକୁ ଆଲୋକ ବାଣ୍ଟି ଦେବା ଆମେ

ନିଜେ ଶୁଦ୍ଧପୂତ ହେବ

ମାନବତା ମନ୍ତ୍ର ଉଚ୍ଚ।ରଣରେ ଯେ

ପୃଥିବୀ ପବିତ୍ର ହେବ ।

ଆସ ଲୋ ବଉଳ ଆସ ଲୋ ମକର

ଆସ ଲୋ ଶପଥ ନେବା

ଆଲୋକିତ ହୋଇ ଆଲୋକ ବରଷି

ଜୀବନ ଧନ୍ୟ କରିବା ।