ଆସ ବୁଲିଯିବା ଜହ୍ନ ରାଇଜ

ମାଆର ଭାଇ ବାପର ଶଳା

     ଆମ ସଭିଙ୍କ ମାମୁଁ ।

ଶୁଣିଛ କିବା ଏମିତି ମାମୁଁ

    କାନ ଉଠିବା ଦିନୁ ।।

ଅଜାଙ୍କ ଅଜା ତାଙ୍କର ଅଜା

    ତାଙ୍କର ଅଜା ପୁଣି ।

ଆଈଙ୍କ ଆଈ ତାଙ୍କର ଆଈ

   ଜାଣି ରଖିଥା ମଣି ।।

ସଭିଙ୍କ ମାମୁଁ ଅଟେ ପା ସିଏ

  ଗୋଠେ ତାହାର ଗାଈ ।

ସାରା ରାତିଟା ଚରି ବୁଲନ୍ତି

  ରାତି ପାହିଲେ ନାହିଁ ।।

ଅଝଟ ପିଲା ଝଅଟ ଖାଏ

  ମାମୁଁକୁ ଦେଖି ଦେଖି ।

ସରଗେ ଆଣି ମାମୁଁଙ୍କୁ ଆମ

  ଦେଇଛି କିଏ ଯୋଖି ।।

ପକ୍ଷିଏ ଛିଡ଼େ ପକ୍ଷିଏ ବଢ଼େ

      ବିଚିତ୍ର ତାର ଗତି ।

ତାହାରି ଯୋଗୁଁ ଚାନ୍ଦିନୀ ପୁଣି

     ପୁନିଅଁ ଅମାରାତି ।।

ରଜନୀ କାନ୍ତ ରୋହିଣୀ ନାଥ

  କେତେ ତାହାର ନାଆଁ ।

ସେ ନିଶାକର ସୁଧା ସାଗର

   ଅନସୂୟା ତା' ମାଆ ।।

ଜଗତ ଯାକ ମଉଳା ସେହି

     ଆମରି ଜହ୍ନ ମାମୁଁ ।

ମାମୁଁ ରାଇଜେ ଯିବି ମୁଁ ପରା

    ପାଞ୍ଚିଛି କେତେ ଦିନୁ ।।

ଆସରେ ଭାଇ ଆସରେ ଭାଇ

     ଶ୍ରିହରିକୋଟା ଯିବା ।

ଆମ ବିଜ୍ଞାନୀ ଡ଼ାକି ଅଛନ୍ତି

  ସେଇଠି ଏକ ସଭା ।।

ଡେଣାକୁ ଝାଡ଼ି ଗରୁଡ଼ ପରି

    ଆକାଶେ ଉଡ଼ି ଉଡ଼ି ।

ମାମୁଁ ଘରକୁ ଆସିବା ବୁଲି

   ରକେଟ ଯାନ ଚଢ଼ି ।।