ଆକାଶ

        

ସୁନିିଳ ଅମ୍ବରରେ ଭସା ଭସା ମେଘ,

ଦେଖି ତ୍ରିଲୋଚନ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ବିିିିମୋହିତ ।

ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ହୋଇ ଭାସି ଯାଉଛି ବେଗେ ,

ଚାରୁପୂର୍ଣତା ରେ ମୋ ନୟନ ଚକିତ ।।

ହୋଇଥାନ୍ତା ଯଦି ଏ କଳା ଜଳଧର ,

ନୃତ୍ୟ କରନ୍ତା ଆଜି ଖୁସିରେ ମୟୁର ।

ଚଞ୍ଚଳ ଗତିରେ ଗମନ କରୁଛି ଯେ ,

ରଖିବାକୁ ତାକୁ ଶକ୍ତି କାଇଁ ଯେ ମୋର ।।

ଏତେ ଦୂରେ ପୁଣି ରହିଛି ବାରିିିଧର ,

ଦର୍ଶନ କେବଳ ଯେ ହେବ ତା'ର ସାର ।

ନିକଟରେ ଥିଲେ ଏବେ କରନ୍ତି ସ୍ପର୍ଶ ,

ମଣିଥାନ୍ତି ତେବେ ଏ ସୁଖ ଅଟେ ମୋର ।।