Swapnil Kamble

Tragedy Crime

3  

Swapnil Kamble

Tragedy Crime

लग्न आणि मर्डर

लग्न आणि मर्डर

5 mins
212


नागेशला न्यायाधीश समोर उभे केले जाते.त्याने केलेला गुन्हा मान्य करतो त्याला पाच वर्षाची शिक्षा होते.त्याला कार्टर्झ जेल मध्ये घेऊन येतात.सिव्हिल जेल मध्ये त्याला येवढे कडक वागणूक देत नाही.त्याला एका अंडा शेल मध्ये ठेवले जाते. प्रायश्चितसाठी ठेवले जाते.त्याला विचारले जाते की, त्याला काय सांगायचे आहे का,त्यावेळी तो एकच बोलायचं ,"


"या जगात कोणतीही गोष्ट चमत्काराने होत नाही.तर त्याला जिम्मेदार माणूसच असतो"


तो सांगायचा,"त्या अंडा शेल मध्ये तखूपच गुद्मरल्या s सारखे व्यायचे. जिवन नको वाटायचे. खूप वणाती केली पण त्याची विनंती फेटाळली.डोंगरी जेल पासून दहा कीलोटिर एका हॉस्पिटल मधे मला घेऊन जातात.शहरातील एक सेंट्रल हॉस्पिटल होते.माझी मेडिकल करण्यासाठी घेऊन गेले होते.तेथील लोक मि एक सराईत गुन्हेगार आहे असे मझ्या कढे पाहत होते "


मी एक कवी मनाचा माणूस कसा झालो ,माहित नाही,मी कोण आणि मी का असे कृत्ये केले मला काहींत समजत नव्हते,अयुशात मनुष्य चूक करतो पण त्याची शिक्षा एवढी भयानक होईल हा मला माहित नव्हते .अंडा शेल म्हणजे एक माणूस फक्त आत राहू शकतो.तो हालचाल करू शकत नाही,त्याला बाहिरील दृश्य दिसू शकत नाही.अगदी एक भयानक शिक्ष होती.सॉक्रेट्स ला स्लो poison दिले होते.पण मला तर त्यापेक्षा किळसवाणी शिक्षा होती. फक्त अंधार होता.वाटायचं कि,आत्महत्या करावी, पण ते हि करू शकत नव्हतो.एक महिन्या नंतर मला नॉर्मल कायद्यात सामील केले,मग तिथे भिन्न भिन्न कैदी बगुन तर मला भीती वाटत होती. प्रत्येकाची एक एक विचित्र कथा ऐकून तर "माझे गम तर कूच भी नाही "वाटायचे .एका कैदी ने चक्क आपल्या बायकोलाच संपवलं होत,एक ड्रग माफिया, दुसरा ड्रग डीलर, लहान मुलांचा वापर करून तो तर पठाण गॅंग साठी काम करायचा .फूटपाथ वरती जे फुल हार विकतात ना !त्यांचा मुलांचा हे वापर करायचे .त्याने मला एक स्कीम सांगितली जी तुरुंगात राहून.काम करायचे ना ना प्रकार त्याने मला संगीयले .ते प्रकार ऐकून तर त्या कामाचे एक मोठे पुस्तक होऊ शकते.तुरुंगात राहून मोबाइल नंबर ची एक सिरीयल घायची.मग त्या नंबर वरती कॉल करायचा,आपल्यी सर्वी सेटिंग आहे.त्या नंतर तो एका रिक्षचालकाला भेटतो.त्याची कहाणी खूपच रोमँटिक होती.त्याची एक माशुका होती.पण तिचे एका दुबईला काम करणाऱ्या व्यक्ती बरोबर लग्न झाले पण तिचा नवरा दुबई ल गेल्यावर ती त्याला घरी बोलावते.तो वॉचमन ला पाचशे ची नोट देतो. रजिस्टर वर तो deliveri बॉय म्हणून लिहितो.तो ............११floor वरती लिफ्ट ने जातो.बेल वाजली जाते.पण ......अचानक एक दृश्य ....त्याला हैराण करते.......


रिक्शा चालक जेव्हा तीचा फ्लॅट वरती जातो.तो दरवाजची बेल वाजवतो. ती दरवाजा चा भिंगातून बघते. ती पहिला दरवाजा उघड़े.मग सेफ्टी दूर उघड़ते. समोर ती उभी नाईटी घालून त्याचा समोर ऊभी.. ती त्यचा गल्यात गला घलते.एकमेकाना मिट्टी मारते. जुदाई आता बर्दाष होत नव्हती.तिला कधी मिठ्ठि घेतोय असे झाले होते.तिच रूप लग्नानंतर आनखिनच उजाळ होते.

ति मला बसायला सांगितलं.तिचा फ्लॅट म्हणजे आलिशान बंगला होता.तिचाकडे पैसा 💸 ची कमी नव्हती.कमि होती ती, प्रेमाची.

"मेरे पास खुप दौलत है.लिखिन...कोई मेरा नहीं"


"नवरा सारखा दौरा करीत असतो.त्याला कूठे वेळ आहै."


"एका स्रीला भक्त नवरा नको असतो.एक जीवनसाथी एक मित्र हवा असतो.जो तिच्या तिचा भावना समजूनच घेवु शकतो, याच भावनेने मी आपल्या नवर् याकडे पाहत असते.


‘’मी किती वेळा सांगितले की, कामात असताना फोन करत जाऊ नको”मी जेव्हा जेव्हा फोन करतो तेव्हा .. तेव्हा तो कुठल्याही तरी देशातील भ्रमर करीत असायचा.


हल्ली दोघामधला संवाद खुपच कमी झालाय.लग्नाआधी आम्ही रात्रीला त्रास भर बोलत बसत असु.आता जवळ असुनसुध्दा संवाद नाही.लग्नानंतर माणुस ऐवढा बदलतो.हे मला माहीत नव्हते.पैसा,आहे तर घरदार आहे.पण शरीरसुखाची भुक पण आहे.

एका स्रीला आपल्या पुरुषांकडून काय हवं असते.

पैसा घर की, मानसिकसुखतिने रंगविलेले स्वप्न...

कधी कधी तो ट्रेनमध्ये प्रवास करता


"एकदा मला नवर्याने विचारले ,...”तु ऑनलाईन…कोणाशी बोलते….तुझ्या व्हाटसवर…नेहमी ..मी…पाहतो…तु.. काहीतरी…typing…..करीत असतेस…..काय1 लिहीत असतेस….कोणाला येवढे message …send करतेस….मी उत्तर दिलेकी,…माझ्या मनात. तसेच काहीही नाही…. "मित्र ग्रुप वर"मेसेज करते..तीपण एकटीच …घरात ..मग आम्ही ..दोघे…टाईमपास.. म्हणुन ..दोघे…आम्ही…एकमेकांना …मेसेज टाईप..करतअसतो वेळ घालवत …”आम्ही एकमेकांचे साथी बनतो,कधी मित्र बनतो,कधी एक जिवलग मित्र बनतो,

ह्या काँक्रीटच्या भिंती म्हजे स्मशान भुमीच आहेत…

एकट्या बाईला…तिच्या भावना कशा व्यक्त करु शकते…आम्ही साथी होवुन एकमेकांना व्यक्त होतो.

ती मला तिचा भूतकाळ सांगत होती.माझ्याकडे तेव्हढा वेळ नव्हता.तिला आपल्या प्रेम बद्दल काही आठवते का ते विचारले.आपण किती वर्ष नंतर भेट घेतली.तुझे शरीर तसेच सडपातळ आहे. तुझाच काहीच फरक झाला नाही.

"माझा नवरा दुबई गेला आहे" ती म्हणाली.

"आजची रात्र तू येथेच थांब"

"ऊद्या लवकर जा "

"तूमने पैसा देखा,लेकीन मेरा दिल नही डेखा"

"क्या मैं तेरे पास ना घर था ना पैसा"

"पर तेरे पास प्यार था,जो आज मुझे महसुस हो रहा है"

"प्यार सिर्फ काफी नहीं जिंदगी बसरणे के लिये"

"पैसा भी चाहिए की नहीं"

आयुष्यात प्रेम हेच सर्व काही नाही आहे.


तू माझ्या प्रेमाचा अपमान केलास ....तुला माझ्या बरोबर लग्न कुठे करायचे होते.तुला फक्त time pass करायचा होता.

पण तुझा मध्ये एक प्रेम आहे.जे मला फक्त तुझाच कडून भेटेल.तुला हवा तेवढा पैसा देईन पण फक्त माझी शरीर सुखची आग तुला भुजवावी लागेल.

ती मला तिचा मिठीत घेते.मझ्या शरीर चुंबते.तिची हवस वाढत होती.ती हैवान झाली होती.ती मझ्यवर तुटून पडली होती.तिने अंगावरचे सर्व कपडे काडले.तिचा शरीरावरील "हजार तीळ" तिचा कामवासनेने द्योतक होते. शरीरावरील तीलावरून ती खूपच कामवासनेने भरेलेले होती.हीची भूत शमत नव्हती.ती एवढी गरम झाली की.मला तिने "अगर तू मेरे प्यास नहीं " तो मैं तुझे मार दालुंगी ..तिचे ते वाक्य कानात झोंबत होते.मी फक्त टाईमपास म्हणून मी तिला भेटलो होतो.पण ती नंतर डोकेदुखी होईल असे वाटले नव्हते.


ती प्रत्येक शनीवारी ती मला फोन करायची.ती मला त्याबदल्यात मोबदला द्यायची. ती एकदा म्हणाली की,तेरे जैसा प्यार मुझे कोई नहीं कर सकता?..ती माझ्यावर जाम खुश होती.तिचा नवरा दुबईला export company चां मालीक होता.एक दिवस तो अचानक येतो.तिला ही माहित नव्हते.तो बेल वाजवतो.तिला नवऱ्याचा भास होतो.अचानक ती अंगावरचे कपडे फाडते.जोर जोरात ओरडते. बचाव...बचाव....अशी ओरड करते .अचानक कशी तरी ती दरवाजा खोलते....ती नवऱ्याचा बाहुत लपते.नवऱ्याला काहीच समजत नव्हते.ये चोर है....? गहाने चोरी करणे आया था..मेरे गले मैं हाथ डला..तिने स्वतःला चाकूने कापून घेतले होते.हे दाखवल्या की, चोरणे हल्ला केला म्हणून...मी ठप उभा होतो..


मग मला चोरीचा कलम खाली तुरुंगात टाकतात...औरत कभी भी गिरगिट के तरह रंग बदलती है....कभी ओ अपने मर्द को..रवी पुजारी जैसा गुंडा बननती है..कभी..अपने फायदे के लिये...अकबर बिरबल के कहानियो जैसा...अपनि जान बचाने के लिये बंदरीण खूद के बच्चे को,पानि मे छोडकर,खुद उसके उपर खडी रहने वाली..औरत के उप्पर भरवसा नही कर सकता....

खुप वेल तो गप्प होता.काहिच बोलत नव्हता..

एक बार ओ आई थी मिलने केलिये?...तो म्हनाला.

"मेरे परिवार को कुछ रूपये देती है...


Rate this content
Log in

Similar marathi story from Tragedy