STORYMIRROR

Premeshwar Barsagade

Tragedy

3  

Premeshwar Barsagade

Tragedy

सत्यानाश

सत्यानाश

1 min
206


सांगतो रे बाबा जीवनाची कथा 

कान देऊनी सर्वजण ऐका।।


लहान भावाचा सांभाळ केला 

रामाचा भरत कसा? दूर झाला।।


चोचीत आणून दाणे भरविला घास

उन्हातान्हात फिरुनी काढला उपवास।।


मुलांसाठी देवास नवस वाहिला 

सुख संपत्ती कधी ना पाहिला।।


आज्ञाकारी बाळ जन्मला माझा 

शब्दात वाहितो अपमानाचा बोझा।।


बालपणापासून राबराब राबले 

नाही मी स्वतःस जपले।।


बायको मुले करू लागले तिरस्कार

शरीरात बांधले बिमारीने घर।।


दुसऱ्याच्या भल्यासाठी जिवण तापले 

थकत्या वयात सर्व कसे कोपले।।


नाही कुणाचाच प्रेमळ बोल

वाजवी लेकर संसाराचा ढोल।।


आता शेवटची मागणी मागतो तुला

देवा घेऊन चल अपुल्या गावाला।।


मागील जन्मी काय म्या पाप केला

माझ्या जीवनाचा सत्यानाश झाला।।


Rate this content
Log in

More marathi poem from Premeshwar Barsagade

Similar marathi poem from Tragedy