पायवाट
पायवाट
रानातली पायवाट मला खुणावते
नकळत मी तिच्यासवे दूर जाते
वाटेत भेटती मला गर्द वनराई
बघुनी मन माझे तेथे विसावी
घेऊनी मग क्षणभर विश्रांती
देह मन कसे प्रफुल्लित होई
कुणी पांथस्थ वाटेवर कधी भेटे
होत असे चार गुजगोष्टी तेथे
त्याला असे गंतव्याची आस
मी तर असे या वाटेवर खुश
होता मग आमुचे मार्ग विलग
वाटेवर मी चालत राही सलग
color: rgb(0, 0, 0); font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">ती वाट मला नवी प्रेरणा देई
नकळत मी तिच्याशी एकरूप होई
जणू माझ्या परी मला ती भासे
दोघींनाही ओढ अज्ञाताची असे
येणाऱ्या प्रत्येक वळणावर
परत दिसे एक मोठा मार्ग समोर
पण पाऊल माझे वळे आपसूकच
दिसणाऱ्या छोट्याशा पायवाटेवरच
जरी माहित नसे कुठे ही नेणार
तरी मी तिच्या सवे दूर दूर जाणार
सोडूनी मार्ग मोठे ही वाट दूर जाते
या वाटेवर चालता चालता
मला आयुष्याचे मर्म उमजते