STORYMIRROR

Amol Shinde

Romance Tragedy

3  

Amol Shinde

Romance Tragedy

मी सहजचं

मी सहजचं

1 min
246

वाढलेले केस पाहून 

ती नेहमी बोलायची

आरं कधी सुधरशील

खरं माणूसपण कधी जपशील

पण मी आपला तसाच रहायचो

अन मित्रांन मधीचं रमायचो

कधी उनाड धिंगाणा मस्तीत गुंग व्हायचो

 

मी सहजचं सारं काही दुर्लक्ष करायचो

आतल्या आत तिच्या प्रेमासाठी झुरायचो


रस्त्यातून चालतांना

मैत्रिणी संग बोलतांना

ती नजर चुकवून 

माझ्याकडे बघायची

नजरा नजर होतांना 

माझ्यात एकरूप व्हायची

कधीच कळलं नाही मला

ती खरंच लाईन द्यायची

मी आपल नेहमी टुकार वागायचो

तिच्या कडं डोळे वटारून बघायचो


मी सहजचं सारं काही दुर्लक्ष करायचो

आतल्या आत तिच्या प्रेमासाठी झुरायचो


गम्मत तर तेव्हा व्हायची

पेपरला माझ्याकडे कॉपी असायची

ती मात्र अभ्यास करून यायची

माझी कॉपी पकडली की

ती तिचा पेपर बिनधास्त द्यायची

मी नापास न व्हावं म्हणून 

ती तिचं स्वप्नं माझ्या हाती द्यायची


मी सहजचं सारं काही दुर्लक्ष करायचो

आतल्या आत तिच्या प्रेमासाठी झुरायचो


मग एक दिवस उजाडलाच 

मी सारा किस्सा उलगडलाच

तिला सारं बोलून बसलो 

मनातले राज खोलून बसलो

ती फक्त हसून गेली

मला मात्र फसून गेली

तिचा रिचार्ज माझ्या मोबाईल मधून मारायचो

ती दिसली नाही का रड रड रडायचो

वहित मात्र तिच्या विषयी खरडायचो


मी सहजचं सारं काही दुर्लक्ष करायचो

आतल्या आत तिच्या प्रेमासाठी झुरायचो


तिचं दुसऱ्याशी जमलं म्हणून

एक दिवस ती मात्र दिसली नाही

मला पाहून पुन्हा हसली नाही

तिच्या विषयीचा अंदाज मात्र हुकला

तेव्हा काळजाचा ठोका चुकला

ती मात्र निशब्द झाली

मी मात्र लिहीत गेलो

प्रेमाच्या दुनियेत विरह कवी झालो

कविता लिहीताना तिला आठवायचो

प्रत्येक ओळीत तिला भरायचो


मी सहजचं सारं काही दुर्लक्ष करायचो

आतल्या आत तिच्या प्रेमासाठी झुरायचो


Rate this content
Log in

Similar marathi poem from Romance