गुणी बाळ असा

गुणी बाळ असा जागसि कां रे वांया । नीज रे नीज शिवराया ॥ ध्रु ॥

अपरात्रीचा प्रहर लोटला बाई । तरि डोळा लागत नाहीं ॥

हा चालतसे चाळा एकच असला । तिळ उसंत नाहीं जिवाला ॥

निजवायाचा हरला सर्व उपाय । जागाच तरी शिवराय ॥

चालेल जागता चटका

हा असाच घटका घटका

कुरवाळा किंवा हटका

कां कष्‍टविसी तुझी सांवळी काया । नीज रे नीज शिवराया ॥१॥

ही शांत निजे बारा मावळ थेट । शिवनेरी जुन्नर पेठ ॥

त्या निजल्या ना तशाच घाटाखालीं । कोंकणच्या चवदा ताली ॥

ये भिववाया बागुल तो बघ बाळा । किति बाई काळा काळा ॥

इकडे हे सिद्दि-जवान

तो तिकडे अफझुलखान

पलिकडे मुलुख मैदान

हे आले रे तुजला बाळ धराया । नीज रे नीज शिवराया ॥२॥