चैतन्याची पंढरी...

मनाचा प्राजक्त

आज तुज्यातच् उमलला

दव बिंदूनी सजलेला

अलगद चित्तावर विसावला

अंदाज जपू लागला

उभरत्या आठवणीच्या

इशाऱयाने

सुगंध सांडू लागला

प्रसन्न सकाळच्या

किरणाने

भिजू लागले मन

चिंब त्या भावनेच्या उल्हासात

थिरकू लागले पाय

तुझ्या च लयीच्या तालात

वारा ही मागे पडला

जशी गिरकी

उमगली अंतरी

तुझ्या नावनेच

मनी दुमदुमली

चैतन्याची पंढरी