പടിയിറങ്ങൽ
പടിയിറങ്ങൽ
അവിടുന്നിറങ്ങുമ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നോ? അറിയില്ല. എന്നെ തിരിച്ചു വിളിക്കുമെന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു, അതും വെറും നഷ്ടപെട്ടവന്റെ വേദന മാത്രമായിരുന്നു, മുള്ളുകൾ കുത്തിക്കയറുന്ന വേദന ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ചിരിക്കാൻ ഞാൻ പഠിച്ചു. എത്ര ആഗ്രഹിച്ചിട്ടും ആ തിരുവസ്ത്രം എനിക്ക് ആണിയാൻ കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ? കൂട്ടരുടെ തെറ്റുകൾ ഏറ്റെടുക്കാൻ കൊതിയായിരുന്നു എനിക്ക്, അവരുടെ തെറ്റുകൾ എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒളിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ച നാളുകൾ, അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ഞാൻ കൈവിട്ടുകളഞ്ഞത് ജീവനേക്കാൾ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചിരുന്നതിനെ ആയിരുന്നുവെന്നു. ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കായിരുന്നു എന്നാലും ഇന്ന് നെടുവീർപ്പുകളില്ല, നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ ഒന്നുമില്ലായിരുന്നെവെങ്കിൽ ജെസ്സി നിന്നെ എനിക്ക് നേടാനാവില്ലായിരുന്നു, പകരമാവില്ലെന്നറിയാമെന്നാലും.