ഇരുട്ടിൽ

കൂരിരുട്ടിൽ തനിയെ നടക്കുമ്പോൾ ഉള്ളിൽ ഒരു ഭയം തോന്നിയിരുന്നു...ആരോ എന്റെ പുറകിൽ ഉണ്ടെന്ന് മനസ്സ് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ, പുറകോട്ട് നോക്കിയില്ല. നേരെ നടന്നു. എന്റെ ലക്ഷ്യം വീട്ടിൽ എത്തുക എന്നതായിരുന്നു ...

എത്ര നടന്നിട്ടും എത്തിച്ചേരാൻ കഴിയാത്തത്ര ദൂരെയാണോ വീട് എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു... ഒരുപാട് ദൂരം നടന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി. കാലുകൾക്ക് ഒരു തളർച്ചപോലെ....

പുറകിലുള്ള ആൾ അടുത്തെത്തും മുൻപ് വീട്ടിൽ കയറി വാതിൽ കുറ്റിയിടണം... അത് മാത്രമായിരുന്നു ചിന്ത. തിരിഞ്ഞു നോക്കിയാലോ.... വേണ്ടാ....

വളരെ വേഗത്തിൽ നടന്നു. ഇടക്ക് നായ്ക്കൾ കുരക്കുന്നത് കേൾക്കാം , പുള്ള് ചിലക്കുന്നതും കേൾക്കാം. ഈ വക ശബ്ദങ്ങൾ എന്നെ കൂടുതൽ ഭയപ്പെടുത്തി. ഹൃദയമിടിപ്പ് വേഗത്തിലായി... ഞാൻ നന്നായി വിയർക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

പുറകിലുള്ള ആൾ എന്റെ തൊട്ടടുത്ത് എത്തിയതായി എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു...അതെ...ശെരിയാണ്. അയാൾ എന്റെ തൊട്ടടുത്ത് തന്നെ ഉണ്ട്. അയാളുടെ കൈകൾ എന്നെ സ്പർശിച്ചതുപോലെ തോന്നി. ആ കൈകൾ എന്റെ കഴുത്തിന് ചുറ്റും കെട്ടിവലിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അനങ്ങാൻ പോലും സാധിക്കുന്നില്ല. കഴുത്തിൽ ചുറ്റിയിരിക്കുന്ന കൈകൾ വിടുവിക്കാൻ ഒരുപാട് തവണ ശ്രമിച്ചു... ഒരടി പോലും മുന്നോട്ട് പോകാൻ സാധിക്കുന്നില്ല.

ഞാൻ ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു... പക്ഷേ, ഉള്ളിൽ നിന്നും ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വരുന്നില്ല. വീണ്ടും ശ്രമിച്ചു.... ഇല്ലാ....എന്റെ നാവ് ചലിക്കുന്നില്ല. തൊണ്ട വരളുന്നു...നന്നായി ദാഹിക്കുന്നുണ്ട്. കുറച്ച് വെള്ളം കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു...

ഈശ്വരാ... ഞാൻ എങ്ങനെ രക്ഷപെടും...

അയാളുടെ കൈകൾ കൂടുതൽ ബലത്തിൽ എന്റെ കഴുത്തിൽ മുറുകി.....ഞാൻ മരിക്കാൻ പോകുന്നു എന്ന് തോന്നി.. എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു... ഞാൻ അറിയാതെ കരഞ്ഞുപോയി....

പെട്ടെന്നാണ് ആ ശബ്ദം കേട്ടത്....

ഫോണിൽ നിന്ന് അലാം....

ഞെട്ടി പിണഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു. കണ്ണുകൾ തിരുമ്മി ചുറ്റും നോക്കി 

ഹോ... ആശ്വാസം.... സ്വപ്നം ആയിരുന്നോ...