വാല്മീകം

ആ മരം ഈ മരമെന്ന് 

ചൊല്ലി ദേവർഷികൾ, 

തിരിച്ചു വരും വരെയെന്നു 

ചൊല്ലിപ്പിരിഞ്ഞു... !

നാളുകളേറെ 

കഴിഞ്ഞതിനേവം 

വന്നു ഋഷികൾ, 

കുലോത്തമന്മാർ... 

മണ്ണിൻ കൂനയാൽ 

വാല്മീകത്തിനുള്ളിൽ 

ഉയിരും മനവും നിറഞ്ഞ് 

കാട്ടാളൻ, വേദങ്ങളെല്ലാം 

മനസ്സിൽ പേറി...!

രാമനെയും 

വൈഷ്ണവങ്ങളെയും

നെഞ്ചിലേറ്റി,

അതു കണ്ടമ്പരന്നു 

നിന്നൂ, ഋഷിപുംഗവന്മാർ, 

സപ്തർഷികൾ... !