ദൂരെ മാഞ്ഞുപ്പോയ എന്റെ ശലഭം

കുറച്ച് നിമിഷം മാത്രമെ അവൾക്ക് പ്രിയതമനെ സ്നേഹിക്കാൻ അവസരം ലഭിച്ചുള്ളു

പരസ്പരം കൈമാറിയ  വിശ്വാസവും എന്നും അണയാതെ ജ്വലിക്കുന്ന ഓർമ്മകൾ മാത്രമേയുള്ളു അവളുടെ മനസ്സിൽ

ആരോടും പകയില്ലാതെ ആ നിസ്സഹായ പൂവിനെ സംരക്ഷിച്ച് തന്റെ ശലഭത്തിന് മധുരമുളള തേനുമായി കാത്തിരിക്കുന്നു

ആ കറപുരളാത്ത ബന്ധത്തിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ "ജീവൻ" ആ പൂവിൽ വസിക്കുന്നു ഒരു പുതിയ പ്രതിക്ഷയായി ...

കാലങ്ങൾ മാഞ്ഞു, പുതിയ അവകാശികൾ ജനിച്ചു,

പക്ഷേ ആ പൂവിന്റെ സങ്കടം ശമിപ്പിക്കാൻ ആർക്കും സാധിച്ചില്ല

മാനം സ്വയം  ദുഃഖപൂർണ്ണമായി അവളുടെ സങ്കടത്തിൻ ആശ്വാസമായി തോരാതെ ഒഴുകി

ചെറുതുള്ളിയായി സാവകാശം ആ ശിരസ്സിൽ ഒഴുക്കിയും, ഇളം കാറ്റിൽ  അവളുടെ ചെറുകുളിർമയായി സങ്കടങ്ങൾ മറക്കുവാൻ സഹായിച്ചു

എങ്കിലും തന്റെ ദൂരെ മാഞ്ഞുപ്പോയ ശലഭത്തിൻ സ്മരണയായി ആ സ്നേഹജീവൻ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നു...