જયારે દિલ તુટયું તારા પ્રેમમાં - ૧

આ નવલકથા એક રિતલ નામની છોકરીની છે જેને આઝાદ જીંદગી જોઈએ છે. એટલે સાયદ તે કોઈ બંઘનમા બંઘવા નથીમાગતી. પણ જયારે તેના દિલમાં પ્રેમ તરસે ત્યારે તેને ખ્યાલ આવતો હોય છે કે જીંદગી કેટલી ખૂબસુરત છે. ને બીજી જ પળ જયારે તેનુ દિલ તુટે છે ત્યારે તેની જીંદગી કેવી હશે તે આ નવલકથા 'જયારે દિલ તુટયુ તારા પ્રેમમાં' વાંચતા ખ્યાલ આવશે. આ એક કાલ્પનિક લખાણ છે જેમા પ્રેમનો એહસાસ હશે. જેમા દિલ રડતુ હશે. જેમા વિશ્વાસ હશે. જેમાં બંધન અને સંબધ પણ હશે ને સાથે વિચાર પણ હશે.

****

"પ્લીઝ મમ્મી તુ પપ્પાને સમજાવી દે કે હવે મારા માટે છોકરા જોવાનુ બંધ કરે, મારો જવાબ કયારે નહીં બદલે"

"કયા સુધી ભાગતી રહી લોકોથી ? આખરે તો તારે કરવુ જ પડશે ને ?"

"પણ મે એવુ કયા કીઘુ કે મારે નથી કરવુ. હું પણ જાણુ છું કે દીકરી પપ્પાના ઘરે અમુક સમયની જ મેહમાન હોય ! પણ હજી હુ તૈયાર નથી. મારે પેહલા મારુ સપનુ પુરુ કરવુ છે."

"તારા સપનાને કોણ રોકે છે, ને સંબંધો કોઈ ઠીગલી પોતયાની રમત નથી ! જો વિચાર આવ્યોને બંધાઈ ગયા. તેમા સમય લાગે. ત્યા સુધી તુ શું કામ કંઈ વિચારે છે "

"પણ,મમ્મી ! જયારથી તમે મારા સંગપણની વાતો શરુ કરી ત્યારથી મારુ મન ડરે છે ; તે જ વિચારોથી મારુ ભણતર પણ બગડે છે"

રિતલ તેના મમ્મી પુષ્પાબેનને સમજાવવા માગે છે. પણ તેના શબ્દો અંદર જ ગુગળાઈ જાય છે તે આજે દિલની વાતો કરી દેવા માગતી હતી. પણ, તેનાથી કંઈ બોલાણુ નહીં. રિતલનેે ચુપ રેહવામા જ ભલાઈ લાગી.

અમદાવાદમાં વસતા ગુજરાતી પરીવારના દિલીપભાઈની આ એક જ લાડકી રીતલ હતી. રિતલથી મોટો એક ભાઈ હતો. તેના ચાર વર્ષથી તો લગન પણ થઈ ગયા હતા. જેટલી લાડકી તે તેના મમ્મી-પપ્પાની હતી. તેનાથી વધારે તો લાડકી તેના ભાઈ પીયૂષની હતી. તેની ભાભી પણ એટલા જ લાડથી તનેે લડાવતી હતી. જેટલો પ્રેમ તેને તેનો પરિવાર કરતો હતો. તેટલો જ પ્રેમ તે પોતે પણ બધાને કરતી હતી.

પણ આજે જયારે તેના સંગપણની વાતો થતી તો તેને તકલીફ થતી.આ ઘર આ પરીવારને તે છોડી જવા તે નો'તી માગતી. તેને ડર લાગતો તેના સપના તૂટવાનો, તેને ડર લાગતો તેની આઝાદ જીંદગીનો. સાયદ એટલે જ આજે તેને તેના મમ્મી સાથે વઘારે આરગુમેન્ટ નોતી કરી. બને મા-દિકરીની વાતો શરુ જ હતી ત્યા નેહલ પણ આવી પહોંચી. નેહલ રિતલની ભાભીનુ નામ હતું. તેની ભાભી સુંદર અને સુશીલ હતી.

"રિતુ, પીયૂષનો કોલ હતો. તે આજે ઓફિસથી જલ્દી આવવાના છે તો તેને કીધું તને અને મને રેડી થવાનુ તુ ફટાફટ તૈયાર થઈ જા તે આવતા જ હશે "

"પણ, ભાભી, જવાનુ છે કયા ? "

"એ તો પિયુષજ બતાવી શકે, મમ્મી તમારી અને પપ્પા માટે અમે બાહરથી ખાવાનુ લેતા આવીએ તો ચાલેને ?"

"ચાલે નહીં દોડે ભાભી, મમ્મીને તો બસ કોઈ કેહવુ જોઈએ. કેમ મમ્મી ! બરાબરને "

"હા.. હા.. તુ પણ તારા પપ્પાની જેમ ઉડાવી લે મજાક."

"રિતલ ચલને હવે લેટ થઈ જશે પછી " રિતલનો હાથ પકડી નેહલ તેને તેના રુમમા લઈ ગઈ જયારે પણ તે લોકો બાહાર જાય ત્યારે હમેશા તે રિતલને તેની સાથે લઇ જતા.

"રિતલ, જોને મને કંઈ સમજાતુ નથી હુ શુ પેહરુ" કબાટને ખોલતા જ નેહલ વિચારવા લાગી.

"ભાભી, આમ તો તમે ગમે તે પેહરો તે સારુ જ લાગે પણ આ સુટ તમારા માટે પરફેક્ટ છે" રિતલે દિઘેલો બુલ્યુ કલરનો સુટ નેહલને જાણે તુરંત પસંદ આવી ગયો હોય તેમ તેને પેહરી પણ લીધો. રિતલની પસંદ નેહલ માટે પરફેક્ટ હતી ને નેહલની પસંદ રીતલ માટે.

બંને રેડી થઈ પિયુષની રાહ જોતી બાહાર હોલમાં બેઠી હતી.

થોડીવારમાં પિયુષ પણ આવી ગયો. તે ફટાફટ તૈયાર થઈ બહાર આવ્યો. બ્લુ કલરનો સટને બ્લેક કલરનુ પેન્ટમા તે વધારે હેન્ડસમ લાગતો હતો .તેના કપડાંમા આવતી સ્પ્રેની સુગંધ આખા ઘરને મેહકાવતી હતી. પિયુષને હોલમાં આવતા જોઈ રિતલ બોલી ઉઠી-"વાવ ભાઈ, તમે તો આજે વધારે ખુશ લાગો છો ! આ ખુશીનુ રાજ તો બતાવો ?"

"હમમમમ ! ના, અત્યારે બતાવવા તો મજા કંઈ રીતે આવશે ! પિયુષને વધારે કંઇ ન પુછતા રિતલ અને નેહલ તેની સાથે ઘરની બહાર નીકળી.

ક્રમશ: