Shalini Thakkar

Inspirational

4.5  

Shalini Thakkar

Inspirational

આજે તો પપ્પાની જરૂર હતી

આજે તો પપ્પાની જરૂર હતી

3 mins
336


આજે તો પપ્પાની જરૂર હતી. જીવનમાંનાની મોટી તકલીફો તો આવતી રહી, પણ દરેક વખતેમાં પડખે ઉભી જ હોય. જીવનને સફળ બનાવવામાં, માની પ્રાર્થનાઓ અને એના પ્રયત્નો હંમેશા સાથે જ રહ્યા. એ હોય એટલે કોઈની જરૂર નહિ, એવો એક વિશ્વાસ બંધાયલો રહે. પણ આજે પપ્પાની જરૂર હતી !

સીમાને બરાબર યાદ છે એનાનપણના દિવસો,જ્યારે એ બીમાર પડતી. મા આખી રાત જાગતી, સમય પર દવા આપતી, પોસ્ટિક ખોરાક ખવડાવતી અને.જ્યાં સુધી એ સાજી ન થાય ત્યાં સુધી ખડે પગે એની સેવા કરતી. મા હોય એટલે કોઈની જરૂરના પડે. જ્યારે એ સ્કૂલ જતી થઈ ત્યારે લેશન કરાવવું, સ્કૂલમાં ટીચરને મળવું, એ બધું જ મમ્મી સંભાળતી. ત્યારે લાગતું કે માં છેને, બીજા કોની જરૂર ? પપ્પા મોટાભાગે કામથી બહાર જ રહેતા. હું રાતે સૂઈ જાઉં પછી આવતા અને સવારે હું ઉઠું એ પહેલાં તો કામ પર જતા રહેતા, ત્યારે મનમાં થતું કે પપ્પાને તો અમારી કંઈ પડી જ નથી. પણ હવે સમજાય છે જીવનમાં પરદા પાછળની એમની ભૂમિકા.

લગ્ન કરીને જ્યારે પતિના ઘરે ગઈ ત્યારે જે પાછળ છોડ્યું એ હતું પિતાનું ઘર !વિદાય વખતે પિતાના છેલ્લા શબ્દ કાનમાં પડ્યા હતા, "બેટા જીવનમાં કઈ પણ તકલીફ પડે તો તારો આ બાપ બેઠો છે. અને એક આત્મવિશ્વાસ સાથે આગળ વધી હતી.

લગ્નના થોડા સમય પછી પતિનું અકાળે અવસાન થઈ ગયું અને ત્યાંથી જીવનમાં સંઘર્ષોની શરૂઆત થઈ. પતિ વિના સાસરામાં જીવન ઓશિયાળુ થઈ ગયું. પણ એક બાળકની જવાબદારી હતી એટલે કડવા ઘૂંટડા પીને થોડો સમય તો ત્યાં રહી પણ ધીરે ધીરે મેણાં ટોણા અને ત્રાસ વચ્ચે જીવન જીવવું અસહ્ય બની રહ્યું હતું. એવા દુઃખના સમયે સહુથી પહેલાં કોઈ યાદ આવ્યું તો એ હતા પિતા. એમના શબ્દો યાદ આવ્યાં,"ક્યારે પણ કોઈ તકલીફ પડે તો તારો આ બાપ બેઠો છે. "કહે છેને કે જીવનમાં જ્યારે કોઈ તકલીફ કે પીડા થતી હોય ત્યારે આપોઆપ જ મોઢા માથી, "ઓમાં રે... "નીકળી જાય છે. પણ જ્યારે સામેથી કોઈ મોટો પડકાર આવતો દેખાય ત્યારે તો, ઓ બાપ રે.. જ નીકળે.

બસ પપ્પાને એક ફોન કરવાની જ વાર હતી અને પપ્પા હાજર થઈ ગયા. સાસરામાં હતી ત્યારે મમ્મી સાથે તો રોજ વાત થતી. ક્યાંક રસોડામાં મૂંઝાઈ જાઉં અથવા તો ક્યાંક નવા બાંધેલા સંબધમાં ગુચવાઈ જાઉં એટલે મમ્મી સાથે વાત થઈ જાય અને ફટ ઉકેલ આવી જાય પણ આજે એક મોટો નિર્ણય લેવાનો આજે તો પપ્પાની જરૂર હતી.

પપ્પા આવ્યા અને સમાજમાંથી આવતા પડકારોનો હિંમતથી સામનો કરીને મારા વિખેરાયેલા જીવનને સમેટવામાં મારી મદદ કરી. જ્યારે નાની હતી ત્યારે પપ્પા હંમેશા ઘરની બહાર રહેતા અને ત્યારે થતું કે પપ્પા પાસે તો આપણા માટે સમય જ નથી. પણ હવે સમજાયું કે ઘરની બહાર રહેતા પિતાએ અમારું જીવન કેટલું સુરક્ષિત કર્યું હતું. રાત દિવસની મહેનત પછી એમણે એટલી જોગવાઈ તો કરી લીધી હતી કે હું મારા બાળક સાથે એમના ઘરમાં નિશ્ચિંત બનીને રહી શકું. ધીરે ધીરે એમની આર્થિક મદદથી મેં પોતાનો વ્યવસાય શરૂ કર્યો. હુ આર્થિક રીતે સક્ષમ થઈ.

ફરી સંસાર માંડયો. બસ પછી તો એમના આધારથી મારી જિંદગીના વિખેરાયલા ઝીગ સો પઝલના ટુકડા એક પછી એક ફરી જોડાવા લાગ્યા અને મારી જિંદગીનું ચિત્ર ફરી પાછું પહેલા જેવું જ સંપૂણ લાગવા લાગ્યું. જિંદગી ફરી જીવવા જેવી લાગવામાંડી. જિંદગીમાં એક બહુજ મહત્વની વાત કે ઘરની ચાર દીવાલોમાં એક હુંફાળો સ્પર્શ એટલેમાં અને બહારની દુનિયામાં જાવ ત્યારે પહેરેલો સુરક્ષા કવચ એટલે પિતા !


Rate this content
Log in

Similar gujarati story from Inspirational