ઉન્માદ

સોળેક વર્ષની એ પનિહારી ને

ફક્કડ એની ચાલ,

ને એ ચાલનો અનેરો ઉન્માદ,

દુનિયાદારીને ભુલાવી ને સખીઓ સંગ

બેશરમીલું એનું હસવું,

ને એ હાસ્યનો નફ્ફટ ઉન્માદ,

ગોરી એની કેડ ને કેડ પર

મોટા બેડાલાનો ભાર

ને એ ભારનો હળવો ઉન્માદ,

ડમરી ઊડતી કેડીઓ ને કેડીઓ પર

ગણગણતા એના ગાન

ને એ અવાજનો રસીલો ઉન્માદ,

રાતી એની ઓઢણીમાં

લાજ લીધેલું એ ફૂલડું,

ને એ મુખડાનો શીરીન ઉન્માદ,

સોળે કળાએ ખીલેલું એનું સોળ વર્ષનું જોબનિયું ને

જાણે જુવાનિયાઓનો એ સ્વપ્નકાર

ને એ સૌંદર્યનો મીઠો ઉન્માદ.