તારી સ્મૃતિ

તારી સ્મૃતિનો પથ કદી કંટક કદી ફૂલ છે,

તોય મારુ મન તો બસ એમજ મશગૂલ છે,

સાચવું છું બાગ નિત્ય ફૂલો લૂટાવીને ,

હોય જો મારી ભૂલ તો ભૂલ પણ કબૂલ છે,

એમ ઢળે છે સાંજ મારી ઢળતી આંખોમાં,

એટલે જ નિત્ય પ્રભાતે સૂર્યનું ઉગવુય વસૂલ છે .